آزار و اذیت‌های خیابانی؛ مانع رکاب زدن دختران دوچرخه سوار هرات
آزار و اذیت‌های خیابانی، دیدگاه‌های منفی مردان نسبت به ورزش زنان سبب شده است تا دختران دوچرخه‌سوار در ولایت هرات نتوانند به سطح شهر رکاب بزنند.
مزاحمت‌های شماری از مردان به دختران دوچرخه‌سوار، سبب شده است که آنان در یک مکان چند متری به تمرینات شان بپردازند.
مریم خرسند، عضو تیم دختران دوچرخه‌سوار هرات، در رابطه می‌گوید، دختران دوچرخه‌سوار محدودیت‌های زیادی دارند و این محدودیت‌ها سبب شده است که آنان نتوانند به آرزو‌های شان برسند.
او در ادامه می‌گوید:”آرزویم این است که روزی بتوانم به سطح شهر، روبروی مردم جامعه رکاب بزنم.”
در همین حال دختران دوچرخه سوار هرات، حاکم بودن جو سنتی و دیدگاه منفی برخی از مردم نسبت به ورزش زنان را از جمله عمده‌ترین چالش و محدودیت‌های شان عنوان می‌کنند.
آرزو رضایی، عضو تیم دختران دوچرخه‌سوار هرات، می‌گوید: برخورد‌های نادرست و متلک‌های که در سطح شهر برای دختران دوچرخه‌سوار صورت می‌گیرد سبب شده است که خانواده‌ها مانع دختران شان از پیوستن به این رشته‌ی ورزشی شوند.
او در ادامه می‌افزاید: “یک تعداد دخترانی که دوست دارند به ما بپوندند فامیل‌های شان به دلیل حرف‌های مردم نگذاشتند که به این آرزوی خود برسند “.
از سوی هم دختران دوچرخه‌سوار می‌گویند، برای ساختار شکنی رکاب می‌زنند و می‌خواهند با حضور شان در این رشته‌ی ورزشی برای همه نشان دهند که دوچرخه‌سواری فقط مخصوص مردان نیست.
شراره سروری، عضو تیم دختران دوچرخه‌سوار هرات، می‌گوید: مردم خبر دارند که تیم دختران دوچرخه‌سوار وجود دارد اما به دلیل مزاحمت‌های خیابانی داخل شهر، این تیم دیده نمی‌شوند.
شراره در ادامه می‌افزاید: “با رکاب زدن به همه ثابت می‌کنم که دختران هم می‌توانند و می‌خواهم با پیشرفت و شرکت در مسابقات دیدگاه مردم جامعه را نسبت به دوچرخه‌سواری دختران تغییر دهم.”
از سوی هم مسوولان تیم دختران دوچرخه‌سوار نیز آزار و اذیت‌های خیابانی را یک چالش عمده سد راه پیشرفت دختران دوچرخه‌سوار عنوان می‌کنند.
بصیراحمد امیری، مربی تیم دختران دوچرخه‌سوار هرات در رابطه می‌گوید: مزاحمت‌های وجود دارد که سبب شده آنان دختران را اجازه ندهند که در سطح بروند و رکاب بزنند.
وی در ادامه می‌افزاید: “امیدوارم که روزی دیدگاه مردم نسبت ورزش زنان تغییر کند و ما بتوانیم شاهد رکاب زدن دختران دوچرخه‌سوار درسطح شهر باشیم”.
این در حالی است که برخی از شهروندان هرات، مزاحمت‌های خیابانی را کار درست نمی‌دانند و می‌گویند، همراه زمان با حفظ ارزش‌های جامعه باید تغییرات پذیرفته شود.
صبغت الله تیموری، شهروند هرات، می‌گوید: “قبول دارم که مزاحمت‌های از سوی شماری از مردان صورت می‌گیرد. از دید من این کار درستی نیست و کسیکه این کار را انجام دهد سطح دانش و فرهنگ پایینی دارد “.
در همین حال از دیدگاه جامعه شناسی، برخورد‌های نادرست اجتماعی با دختران دوچرخه‌سوار را ناشی از برداشت‌های کلیشه‌‌ای جنسیتی، تعریف مناسبات دختر و پسر در جامعه مبتنی بر جنسیت و ساختار‌های حاکم مردسالاری و زن ستیزی در جوامع سنتی عنوان می‌شود.
عصمت الله جعفری، جامعه شناس می‌گوید: در جوامع سنتی هرچیز جدید به زودی پذیرفته نمی‌شود و دوچرخه سواری دخترن نیز در جامعه هرات تقریبا یک چیزی است که قبلا وجود نداشته است و قشر حاکم جامعه (مردان) که به نحوی دوچرخه‌سواری را مختص به خود شان می‌دانند؛ حضور دختران دوچرخه‌سوار را به سطح شهر نوعی تعرض به قلمرو مردانه شان می‌دانند.
این جامعه شناس در ادامه می‌گوید:” همیشه کسانیکه کلیشه‌ها را می‌شکنند آسیب می‌بینند و اما این مشارکت و کار کردن سبب پذیرفتن آنان از سوی جامعه می‌شود و علی‌رغم چالش‌ها نیاز است تا دختران همچنان به راه شان ادامه دهند “.
گزارشگر: ضیاگل عظیمی
