سیاسر نه، ضعیفه نه، من هستم
آریانا سعید، چهره‌ای آشنا در موسیقی افغانستان که در این اواخر طرف‌داران خاص خود را پیدا کرده و عنوان‌های “بهترین خوانندهٔ زن جوان”، “بهترین آوازخوان زن” و “بهترین اجرا کننده‌ی زنده” از دست‌آوردهای عمده‌ی او در این سال‌‌ها محسوب می‌شود. در این مطلب گفت‌وشنودی با آریانا سعید، ترتیب داده‌ام که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: در مورد سبک موسیقی خود معلومات دهید؟
پاسخ: من موسیقی را با سبک پاپ شروع کردم و حالا هم با همین سبک آواز می‌خوانم. در پهلوی آن با سبک محلی هم اجرا داشتم و آهنگ‌های فولکلور و اصیل افغانستان را به جامعه پیش‌کش کرده‌ام. به سبب اینکه برای موسیقی انگیزه و هدف دارم، بنا آهنگهایی را برای حق و حقوق خانم‌ها و آهنگ‌های اعتراضی را با سبک اصلی خود یعنی پاپ، تقدیم جامعه کردم.
پرسش: طوری که اشاره کردید برای هنرمند بودن انگیزه و هدف دارید، این هدف چه است؟
پاسخ: همیشه به این باور هستم که موسیقی می‌تواند یک قدرت باشد و ما می‌توانیم با موسیقی صدا و پیام خود را به گوش همه برسانیم. از طرفی همیشه آرزویم این بود که از طریق موسیقی بتوانم پیام صلح و محبت را به مردم افغانستان برسانم.
در ادامه وقتی مشکلات و چالش زنان را در افغانستان دیدم، به این نتیجه رسیدم که می‌توانم در مورد این موضوعات، از طریق موسیقی، آگاهی دهم و صحبت کنم که به نظرم تاثیر خوبی در جامعه داشته و دارد.
پرسش: در ابتدا سبک آهنگ‌های تان متفاوت بود، اما در این اواخر آهنگهایی را برای حمایت از حقوق زنان به بازار عرضه کردید، علت‌اش چه بوده؟
پاسخ: وقتی به افغانستان آمدم و با چشم خود دیدم که در افغانستان بر زن چه می‌گذرد، تاثیر بر روحیه‌ی من داشت. بعد به عنوان یک انسان و یک زن، وظیفه‌ی خود دانستم که باید از مقام و موسیقی خود استفاده کرده و خدمت و کار مثبتی برای زنان انجام دهم. همان یک شروع برایم بود تا به‌شکل دادخواهی، برای زنان و حقوق‌شان بخوانم و امیدوار هستم که آهنگ‌هایم بتواند حداقل تاثیری بر ذهنیت‌های مردم داشته باشد.
پرسش: از دیدگاه شما به عنوان یک زن هنرمند، آیا موسیقی می‌تواند نویدی برای تغییر وضعیت زنان در افغانستان باشد؟
پاسخ: بله، صد در صد. یک مثال ارایه می‌کنم: وقتی که آهنگ بانوی آتش‌نشین را وارد بازار کردم، بازخوردهای بسیار جالب را دریافت کردم که بیان‌کننده‌ی تاثیر قوی بر مردم است. یک نمونه این است که یک دختر به من پیام گذاشته بود که بعد از ختم دوره‌ی مکتب، از طرف پدرش اجازه نداشت که تحصیلات‌اش را در دانشگاه ادامه دهد و این یک آرزوی بزرگ برای آن دختر بود که از خود یک شخصیت برجسته بسازد، آن دختر می‌گفت که یک روز کاکایش پیش‌اش آمد که پدرش از شنیدن آهنگ بانوی آتش‌نشین تحت‌تاثیر قرار گرفته و حالا رضایت دارد که دخترش وارد دانشگاه شود.
آهنگ دیگر”تو میتانی” نیز یک پیام گسترده و یک انگیزه برای زنان است که آن‌ها نیز می‌توانند سر پای خود ایستاد شوند و خود را از دست ندهند. این آهنگ‌ها روی ذهنیت مردم و به‌خصوص زنان بسیار تاثیر مثبت دارد.
پرسش: به نظر شما حضور زنان در موسیقی افغانستان چطور است؟
پاسخ: حضور زنان در موسیقی افغانستان دو جنبه دارد، از طرفی بسیار خوب است که حضور شان روزبه‌روز پررنگ‌تر می‌شود و تعداد شان بیش‌تر می‌گردد. از طرفی هم خوب نیست، زیرا تفکیک بین خواننده‌ی مطلوب و خواننده‌ای که استعداد ندارد صورت نمی‌گیرد و این تشخیص مقداری مشکل شده است.
اما به طور کل خوب است، حتی حضور دختران در برنامه‌ی ستاره‌ی افغان را همه‌ساله داریم و من تمام تلاش‌ام را می‌کنم که از این دختران حمایت کنم؛ به نظر من همین که زنان در موسیقی حضور دارند، ارزش‌مند است.
پرسش: محبوبیت شما، گرفته‌شده از چه ویژگی‌هایی است؟
پاسخ: از نظر خودم، یگانه جواب این است که من همان کسی که بودم را به مردم نشان دادم. همیشه خودم بودم، مردم هم همین موضوع را می‌پذیرند و مرا درک کرده‌اند. به نظر من برای انسان ضرور است که همیشه خودش باشد؛ شخصیت دوگانه از دیدگاه مردم خوب نیست. من در خارج با همین لباس و شخصیت بودم و در افغانستان هم در همین حالت هستم. در کنار آن باورکنید که زیاد زحمت می‌کشم، شب روز مانند یک عسکر در حرکت هستم، تمام هزینه‌های آهنگ‌هایم را خودم تامین می‌کنم؛ از این جهت مردم زحمت‌هایم را می‌بینند و فکر می‌کنم خوش‌شان میاید.
پرسش: چه چالش‌هایی بر سر راه هنر شما به عنوان یک آوازخوان زن وجود دارد؟
پاسخ: به نظرم مشکلات و چالش‌هایی که در افغانستان با آن روبرو شده‌ام، هیچ زن هنرمند دیگری با آن روبرو نبوده‌است، در حالی که برای یک مرد هنرمند در افغانستان، شرایط چقدر آسان است. از دیدگاه من بزرگ‌ترین دلیل این است که از حق و حقوق زن حرف می‌زنم و در جامعه تاثیرگذار هستم و برخی‌ها از این بابت هراس دارند و آهنگ‌های مرا مخالف با منافع‌شان می‌دانند. از این جهت در مخالفت با من هستند. هنوز هم این مشکلات جریان دارد، اما باز هم افغانستان میایم چون می‌دانم که چقدر در تغییر وضعیت جامعه و زنان تاثیرگذار هستم و می‌توانم باعث لبخند مردم شوم و یک امیدواری باشم.
پرسش: نوع دیدگاه شما در برخورد با مخالفان‌تان چطور است؟
پاسخ: من همیشه نسبت به این که متوجه‌ی چند آدم منفی باشم، ترجیح می‌دهم به آن‌هایی که مرا حمایت می‌کنند، دوست دارند و انرژی و انگیزه می‌دهند، توجه کنم. بر خلاف سابق، امروز اگر در شبکه‌های اجتماعی یک مطلب را نشر کنم، نود و نه درصد نظرات مثبت است و همین امر باعث می‌شود متوجه شوم که کارم در افغانستان نادرست نیست.
پرسش: چه برنامه‌هایی برای آینده دارید؟
پاسخ: من برای آینده چند برنامه‌ی جدید روی دست دارم؛ آهنگ‌های اعتراضی، آهنگ برای زنان، عسکرها و طفلان است. کوشش می‌کنم که موسیقی را به عنوان یک وسیله استفاده کنم و در جامعه آگاهی ایجاد کنم. به نظرم در حال حاضر در افغانستان، ضرور است که همه دست به دست هم داده و یک تغییرات مثبت را ایجاد کنیم. همچنان در این اواخر، یک موسسه خیریه را ایجاد کردم و کوشش می‌کنم از طریق آن برای خانواده‌های مستحق کمک و کنم و این کار را گسترش دهم.
پرسش: در زندگی به چه چیز علاقه دارید و از چه چیز خوش‌حال می‌شوید؟
پاسخ: در ابتدا، زندگی در میان خانواده را بسیار زیاد دوست دارم که برایم بسیار خوش‌حالی و لذت می‌دهد. از طرفی هم چون شخصیت اجتماعی دارم، ایجاد لبخند بر لبان مردم برای بسیار انرژی و انگیزه می‌دهد و من این لبخند هم‌وطنم را با هیچ چیز در دنیا عوض نمی‌کنم. همچنان زندگی بسیار ساده دارم و چیزهای بسیار ساده مرا خوش‌حال می‌سازد.
پرسش: پیام شما برای مردم افغانستان چه است؟
پاسخ: سخن من برای زنان افغانستان این است که وقت آن شده که همه به پای خود ایستاد شوند، حقوق خود را خواهان باشند، اگر زنان نتوانستند درس بخوانند و پیشرفت کنند، آن‌ها فرزندهای‌شان را به سمت پیشرفت سوق دهند. آنچه که زنان را خودکفا می‌سازد، تحصیلات است پس دخترهای خود را تشویق کنند که مکتب بروند و سرپای خود ایستاد شوند، همچنان از مردان افغانستان خواهش می‌کنم که از زنان حمایت کنند و مردانگی حقیقی وقتی است که از زنان حمایت کنند. در پایان اینکه تا وقتی نفس به تنم باشد، کنار مردم خود هستم و با تمام توان حمایت‌شان می‌کنم.
ترتیب: بهناز رسولی
