دختری که بخاطر باورمندی به توانایی زنان ربات می‌سازد
تیم دختران ریاتیک افغان، در سال ۲۰۱۷ میلادی در ولایت هرات ایجاد شد. این تیم متشکل از شش دانش‌آموز دختر است. خبرگزاری بانوان افغانستان برای آشنایی بیشتر با اعضای این تیم، گفت‌وگویی را با کوثر روشن یکی از اعضای تیم دختران رباتیک، ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: کوثر روشن، چرا خواست ربات ساز شود؟
پاسخ: من باورمندم که هر کس علاقه‌ی منحصر به فرد خود را دارد و بعد از کشف این علاقه با تلاش و زحمت بی‌شمار می‌تواند مؤفق باشد. علاقه‌ی من هم از همان کودکی به مسائل ریاضیکی و پیچیده بی‌شمار بود و ارتباط این مسائل با بخش رباتیک باعث شد که من نیز علاقه‌مند شوم تا رباط ساز شوم.
پرسش: چگونه توانستی عضویت تیم دختران رباتیک را بدست آوری؟
پاسخ: طی اعلامیه‌ای که تیم دختران رباتیک در مکاتب اعلان کردند، علاقه‌مند شدم تا در این تیم اشتراک کنم و بعد از سپری نمودن امتحان ورودی من و تعدادی از دوستانم مؤفق به راه‌یابی در این تیم شدیم.
پرسش: از زمان کسب عضویت در تیم دختران رباتیک، چه فعالیت‌های داشتی؟
پاسخ: در طی این دو سال تیم دختران رباتیک (9) سفر داشتند و (4) مدال بدست آوردند که در همه‌ی این سفرها من نیز به عنوان عضوی از این تیم شرکت داشتم. در سفر خود به کانادا که (4) ماه طول کشید، ما توانستیم که (4) جایزه بدست آوریم. در استونیا در مسابقه‌ای که بین چند کشور برگزار شده بود، توانستیم با ربات زراعتی خود مقام اول را بدست آوریم. در سال جاری توانستیم جایزه‌ی «اجن سوسایتی اگن چنچر» را بدست آوریم و همچنان طی مسابقاتی که در مکزیک بین 25 کشور برگزار شده بود، توانستیم مقام اول را کسب کنیم و جایزه «سیو تی» را بدست آوریم.
پرسش: از موفقیت‌ها و کسب مدال‌ها توسط تیم دختران رباتیک که بگذریم می‌خواهم بدانم به عنوان عضوی از این تیم چه چالش‌های را برای رسیدن به این موقفیت‌ها، تجربه کردی؟
پاسخ: چالش‌های زیادی سد راه ما وجود داشت حتی تعدادی از دوستانم که می‌خواستند عضویت تیم رباتیک را بگیرند بر اثر ممانعت خانواده‌های شان مجبور شدند از این علاقه‌ی شان دست بکشند همچنان در اولین سفری هم که داشتیم حرف‌های زیادی شنیدیم که به نحوی با سفر کردن ما چون دختر هستیم مخالفت‌های از سوی برخی از افراد صورت گرفت. به هر صورت در جوامع سنتی دختران برای اینکه بتوانند پیشرفت کنند طبیعی است که باید با یک سری از مشکلات مبارزه کنند و ما نیز برای رسیدن به این جایگاه و موفقیت‌ها، هر کدام مان مشکلاتی را تحمل و تجربه کردیم.
پرسش: از نظر شما به عنوان یک نوجوان؛ مؤفقیت‌ها و دست‌آوردهای تیم دختران رباتیک چقدر توانسته است در تغییر وضعیت سایر دختران تأثیر گذار باشد؟
پاسخ: بدون شک که این دست‌آوردها خالی از تأثیرگذاری نبوده است. ما بعد از سفرها و بدست‌آوردن مدال‌ها و جوایز، شاهد افزایش علاقه‌ی بی‌حد تعدادی از دختران بخاطر بدست آوردن عضویت این تیم بودیم. در برخی از مکتب‌ها دانش‌آموزان، دوباره خواستار برگزاری امتحان ورودی به این تیم شدند و ما بعد از برگزاری امتحان مؤفق به جذب تعداد زیادی از آن‌ها در تیم رباتیک شدیم.
به عنوان پرسش آخر چه آرزو برای خودت و دیگر دختران داری؟
پاسخ: آرزو دارم تا که دختران کشورم همانند دختران سایر کشور‌ها پیشرفت‌های زیادی در عرصه‌ی تکنالوژی داشته باشند و امیدوارم دیگر فرصت‌های پیشرفت از دختران گرفته نشود تا ما دختران افغان نیز در سطح جهان حرفی برای گفتن داشته باشیم.
ترتیب: ضیاگل عظیمی
