نبود مصئونیت شغلی؛ عامل دلزدگی زنان از کار در بیرون
هم‌زمان با فرا رسیدن روزهای ختم دوره‌های تحصیلی، شماری از زنان تحصیل‌کرده در هرات نمی‌خواهند که در محیط خارج از خانه کار کنند، این زنان با اجرای وظایف خانه‌داری به این باور هستند که در محیط‌های عمومی مصئونیت ندارند و یا هم امتیازات مالی برای‌شان کمتر در نظر گرفته می‌شود.
مریم محسنی در این اواخر سمستر هشتم دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی را در یکی از دانشگاه‌های خصوصی شهر هرات به پایان رسانده است او می‌گوید بعداز ختم تحصیلات‌اش علاقه‌ای به کار در بیرون از خانه ندارد، وی نبود مصئونیت در محیط کاری را عمده‌ترین دلیل برای دوری از محیط‌های کاری عنوان می‌کند و به نظر او معاش‌های زنان با توجه به زحمتی که متحمل می‌شوند، ناچیز است.
لیدا امانی یکی از زنانی است که سال‌پار از رشتۀ اقتصاد فارغ شده و امروز یک مادر است، او مادر بودن را شغل مقدس می‌داند و به این باور است که باید به امور خانه و فرزندش رسیدگی کند و اگر در محیط بیرون برای خود وظیفه بگیرد، سبب می‌شود که نتواند به طور صحیح کار و فرزندش رسیدگی کند.
شکریه شایان نیز از جملۀ زنانی است که با ختم تحصیلات دانشگاهی‌اش علاقه‌ای به کار در بیرون از خانه ندارد، شکریه کار در بیرون از خانه را یک نیاز اقتصادی می‌بیند و از آنجایی که وضعیت اقتصادی خانواده‌اش خوب است، ترجیح می‌دهد که در زندگی دور از مشغله‌های شغلی باشد و به امور روزمرۀ زندگی‌اش رسیدگی کند.
نادیه محمدی تحصیلات‌اش را ختم کرده است، او شرایط محیط بیرون را برای حضور زنان مساعد نمی‌داند و از همین جهت است که نمی‌خواهد در زندگی، شغلی جز خانه‌داری داشته باشد. او به این باور است که بودن در محیط‌های عمومی مصئونیت ندارد و ترجیح می‌دهد شغلی به خود اختیار نکند.
به باور آگاهان امور اجتماعی، کم‌علاقه بودن زنان به کار در محیط خارج از خانه ناشی از باورهای ناپسند اجتماعی است.
آناهیتا فروتن، جامعه شناس، می‌گوید زنانی که ترجیح می‌دهند در محیط بیرون از خانه کار نکنند، آن‌ها این باور را یا از تجربه‌های شخصی و یا هم از تجربه‌های اطرافیان خود کسب کرده‌اند که گویا محیط کاری در تمام شرایط برای‌شان مصئونیت ندارد.
به گفتۀ خانم فروتن وجود شایعه‌پراکنی در جامعۀ سنتی یکی دیگر از عواملی است که زنان مایل نیستند به سبب آن در خارج از خانه کار کنند. او در ادامه می‌افزاید وجود تابوهای اجتماعی برای زنان و نگرانی از بازگو ساختن این تابوها توسط زنان یکی دیگر از مسایلی است که زنان ترجیح می‌دهند در خانه باشند و در محیط‌های بیرونی کار نکنند.
از سویی هم آگاهان امور زن به این باور هستند که باید در این بخش کار شود تا زنان با علاقۀ خود در محیط‌های اجتماعی حضور پیدا کنند.
سکینه حسینی، فعال حقوق زن، در این مورد می‌گوید که برخی دیدگاه‌های سنتی و نادرست بر زنان تحمیل می‌شود که سبب ناباوری آن‌ها در مقابل محیط‌های کاری می‌شود و برای جلوگیری از این مسایل باید برای حضور زنان در محیط‌های عمومی یک فضای امن ایجاد و امکانات ابتدایی مورد نیاز زنان در دست‌رس آن‌ها قرار گیرد.
خانم حسینی به این باور است که باید فرصت‌ها به‌صورت مساوی برای زنان و مردان در محیط‌های شغلی و حمایت‌های اختصاصی مربوط زنان در نظر گرفته شود تا زنان بتوانند هر چه بهتر در محیط‌های کاری انجام وظیفه نمایند.
گزارشگر: بهناز رسولی
