از تلفات 26 درصدی زنان در جنگ تا ساخت پالیسی محافظت از زنان
به باور وزارت امور زنان افغانستان، 26 درصد از تلفات ملکی در جنگ زنان هستند؛ روی این منظور این وزارت درصدد تصویب پالیسی محافظت از زنان، در شرایط جنگ و حالات اضطرار شده است.
سپوژمی وردک، معین پالیسی و مسلکی وزارت امور زنان میگوید: در افغانستان بنابر نبود سیستمی که بر اساس آن از زنان در شرایط جنگ محافظت شود وزارت امور زنان بر آن شد تا پالیسی را در این خصوص بسازد؛ تا مطابق به آن خدمات منظمی در حالات اضطراری و شرایط جنگ برای زنان ارائه شود.
معین پالیسی و مسلکی وزارت امور زنان افغانستان، میگوید: مطابق این پالیسی خدمات صحی، و دیگر ضروریات زنان در مناطق ناامن مهیا خواهد شد.
او همچنان میگوید: “کار روی این پالیسی به شدت جریان دارد و به زودی تصویب خواهد شد “.
در همین حالی برخی از زنان تصویب و اجرایی شدن این پالیسی را برای زنان، ارزنده و مهم میدانند.
سجیه بهگام مشاور ارشد ریاست اجراییه در امور زنان و جوانان، میگوید: از آنجاییکه نخستین قربانیان جنگ زنان و اطفالهستند نیاز به همچین پالیسیهایی است که باید پیشتر از این ساخته میشد.
مشاور ارشد ریاست اجراییه در امور زنان و جوانان، در ادامه میافزاید: “برای تطبیق این پالیسی نیاز به حمایتهای سیاسی و کلی دولت است “.
این در حالیست که شماری از زنان، تصویب و تطبیق اینگونه پالیسیها را برای زنان مفید نمیدانند و به این باوراند که وزارت امور زنان باید کارهای اساسیتری را برای زنان انجام دهد.
عادله کبیری، استاد دانشگاه هرات، در رابطه میگوید: “از دید من تطبیق این پالیسی بر اساس ارزشهای سنتی که در جامعه وجود دارد مفید نیست و کارایی نخواهد داشت “.
و اما از آنجاییکه در افغانستان مشکلاتی در اجرایی شدن قوانین و تطبیق پالیسیها خصوصا ً در حوزۀ زنان وجود دارد؛ شماری از ز نان راهکارهایی را برای تطبیق پالیسی حفاظت زنان درشرایط جنگ و حالات جنگ بیان میکنند.
انیسه سروری رییس ادارۀ امور زنان هرات، میگوید: “این پالیسی در کنار قانون حقوق بشردوستانه که در شرایط جنگ تطبیق میشود میتواند برای حفاظت از زنان در مناطق ناامن کارساز باشد “.
رییس ادارۀ امور زنان هرات در ادامه میافزاید: برای تطبیق این پالیسی نیاز است تا آگاهیهایی همه جانبه برای طرفین درگیر داده شود.
وزارت امور زنان افغانستان، یکی از ارگانهای اجرایوی و تشکیلات اداری حکومت جمهوری اسلامی افغانستان است که از سال ۱۳۸۰ به این سو به عنوان حلقه اتصال میان زنان و دولت فعالیت دارد.
گزاشگر: ضیاگل عظیمی