تهدید‌های امنیتی؛ مانع فعالیت روزنامه‌نگاران زن در بغلان

تهدیدات امنیتی، نبود امکانات در ساحۀ کاری، دیدگاه‌های ضد و نقیض در مورد کار زنان در رسانه، از جمله چالش‌های بیان می‌شود که زنان روزنامه‌نگار ولایت بغلان از آن به عنوان موانعی سد راه فعالیت‌ شان یاد می‌کنند. برای آشنایی و بحث بیشتر خبرگزاری بانوان افغانستان، با آمنه وردک، روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای این ولایت، گفت وگویی داشته است که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: ابتداء در مورد خود تان و تحصیلات تان به مخاطبان خبرگزاری معلومات دهید؟

پاسخ: آمنه وردک هستم سال 1376 ه. ش در شهر پلخمری ولایت بغلان، تولد شدم و سکونت اصلی‌ام ولایت میدان وردک است. در سال 1382ه.ش برای کسب علم در مکتب لیسه فاطمه الزهرا شامل شدم و به اثر تلاش و زحمات زیاد، در سال 1394 ه.ش از این مکتب، با کسب درجه اعلی فارغ شدم و با کسب 200 نمره  درامتحان کانکور به دانشکدۀ ژورنالیزم ولایت بغلان راه یافتم. اکنون دانشجوی سال سوم دانشکدۀ ژورنالیزم، در بخش مطبوعات هستم.

پرسش: چه شد که خواستید روزنامه‌نگاری بخوانید؟

پاسخ: دلیل روی آوردنم به کار در رسانه‌ و انتخاب رشتۀ روزنامه‌نگاری،علاقه مندی بیش از حد من به مسلک خبرنگاری است، از طفلیت خیلی علاقه‌مند به گوینده‌گی بودم و همیشه خبر‌ها را می‌دیدم متن‌ها را مانند خبرنگار می‌خواندم و اکت‌های خبرنگار را با خودم تمثیل می‌کردم. در مکتبی که درس می‌خواندم هربرنامۀ فرهنگی کوچک و بزرگی که برگزار می‌شد گرداننده‌گی می‌کردم و در کنار این در برنامه‌های بیرون از مکتب هم گرداننده‌گی می‌کردم.

پرسش: در مورد فعالیت‌های تان بگویید؟

 پاسخ: از زمانی‌که دانش‌آموز بودم، یکسری فعالیت‌های مدنی نیز داشتم که از هرنگاه برای هم‌وطنانم به خصوص زنان بغلان مفید تمام شده است و ازسویی توانستم صدای زنان بغلان را در رسانه‌های ملی و بین المللی بلند کنم و فعالیت‌های که اکنون دارم گردانندۀ برنامه‌های اجتماعی رادیو چونغر، منشی انجمن زنان ژورنالیست افغان، عضو اتحادیه ملی ژورنالیستان ولایت بغلان، و از دوماه به اینسو گزارشگر تلویزیون زن در بغلان هستم و در کنار این، گرداننده تمام برنامه‌های که در سطح ولایت، ادرات  دولتی و نهاد‌های دولتی و غیر دولتی بغلان برگزار می‌شود نیز هستم.

پرسش: حضور و فعالیت زنان در رسانه‌ها در ولایت بغلان چگونه است؟

پاسخ: نسبت به گذشته اکنون تغیر چشم‌گیری بوجود آمده است و امروزه زنان در ولایت بغلان حضور پررنگی در رسانه‌ها دارند. با آنکه در ولایت بغلان، سه تلویزیون، 9 رادیو، یک کیبل، پنج رسانۀچاپی و چهار رسانۀ آنلاین وجود دارد اما بنابر دلایلی بیشتر زنان  خبرنگار، در رسانه‌های صوتی و چاپی کار می‌کنند.

پرسش: از دید شما چرا زنان بیشتر در رسانه‌های چاپی و صوتی کار می‌کنند؛ چه چیز مانع کار زنان خبرنگار بغلان در رسانه‌های تصویری شده است؟

پاسخ: نظر به محدودیت‌های که زنان، در جوامع سنتی دارند زنان ولایت بغلان هم از این امر استثنا نیستد و نظر به محدودیت‌های که جامعه و مردم جامعه برای آنان وضع کردند؛ ترجیح می‌دهند در رسانه‌های چاپی و صوتی کارکنند.

پرسش: دیدگاه‌ها در ولایت بغلان، در مورد کار زنان در رسانه‌ چگونه است؟

پاسخ: برای مردم جامعۀ سنتی پذیرفتن اینکه یک دختر وارد کار خبرنگاری شود، دشوار است. از همین‌رو دیدگاه‌های مخالف نسبت به کار زنان در رسانه، قالب‌اند واما در این میان کسانی هستند که زنان خبرنگار را تشویق می‌کنند تا بهتر و بیشتر کارکنند و از سویی کسانی هم هستند که با پخش کردن شایعات بد در جامعه می‌خواهند مانع کار زنان خبرنگار شوند، و فکر می‌کنند که دختری که در رسانه کار کند به اصطلاح عام از او باید دست شست، چون آن دختر دیگر دختر خوبی نیست و با الفاظ والقاب زشت، دختر و خانواده‌اش را تهدید می‌کنند.

پرسش: در مورد چالش‌های که سد راه تان قرار داشته و دارد بگویید؟

پاسخ:  تهدیدات امنیتی، نبود امکانات در ساحه کاری دیدگاه‌های ضد و نقیض برخی‌ها، در مورد کار زنان در رسانه از جمله چالش‌های است امروزه سد راه فعالیت‌های من ودیگر زنان خبرنگار بغلان قرار دارد.

پرسش: با وجودتمام این نابسامانی‌ها، چه کسانی شما را حمایت کردند و می‌کنند؟

پاسخ: خوشبختانه من در یک خانواده کاملا روشن فکر بزرگ شدم. پدر، برادرانم و به خصوص خواهر بزرگم که حیثیت یک مادر را برای من دارد همیشه مرا در پیش‌برد کار‌هایم تشویق و حمایت مادی و معنوی کردند. اما من نیز همانند سایر زنان خبرنگار بغلان، از سوی برخی  افرد و اشخاص تهدید و تحقیر شدم. اما خوشبختانه خانواده‌ام با شنیدن هر شایعه زشت و بد، مبارزه کردند و در کنارم ایستادند و من را به کارو فعالیت بیشتر تشویق کردند و این حمایت قوت قلب می‌دهد که هر روز بیشتر از پیش تلاش کنم.

 حرف آخر؟

به جامعه باید نشان داد که زنان هم می‌توانند تغییرات مثبت ایجاد کنند و همچنان زنان با کار و تلاش زیاد می‌توانند سبب تغییر ذهنیت‌های شوند که به توانایی‌های زنان بی باورند و به زنان اجازه کار و فعالیت را نمی‌دهند.

ترتیب: ضیاگل عظیمی