زنان رای مید‌هند اما به فرمان مردان

انتخاب آگاهانه و توأم با مسوولیت نامزدان مورد نظر برای مرد و زن موضوع بسیار اساسی و مهمی است، اما شماری از زنان  به این باور‌اند؛ همان‌گونه که در محیط خانواده، آزادی عمل ندارند در قسمت استفاده از رای خود هم آزادی عمل نداشته و بیشتر به دستور مردان خانواده، به افراد دلخواه آن‌ها رای می‌دهند.

 برخی از زنان به نسبت نداشتن سواد، اگر رای هم می‌دهند، نمی‌دانند که چرا و برای چه رای می‌دهند و زنان با سواد رای‌دهنده نیز اکثراً به دستور مردان خانواده رای می‌دهند. شمار اندکی از زنان در قسمت کاربرد رای خود، استقلال عمل دارند.

مریم عزیزی 45 سال سن دارد او می‌گوید؛ در هر انتخابات به سفارش شوهر‌اش برای نامزد مشخصی که از سوی شوهر‌ش معرفی می‌شود رای می‌دهد.

مریم می‌گوید: “به هر انتخابات شوهرمه مشخص می‌کنه که باید به کی رای بدم اگر چه خود مه هم سواد دارم و چند تا نامزد می‌شناسم اما مجبورم به حرف شوهرم گوش کنم و به نامزد مورد نظر او رای بدم “.

در همین حال برخی از زنان، به این باور‌اند که قدرت سلطه‌گری  شماری از مردان  نمی‌گذارد تا زنان خانواده بتوانند به طور آزاد به نامزد مورد نظر شان رای دهند.

آصفه اکبری، زنی است که در تمام دوره‌های گذشته انتخابات به سفارش پسرش رای داده است.

او می‌گوید؛ با آنکه 55 سال سن دارد و می‌داند که در انتخابات هر شخص در رای دادن به نامزد مورد نظرش مستقل است اما با آن‌هم پسرش وی را مجبور می‌کند که به سفارش او رای دهد.

وی در ادامه می‌فزاید: “پسرم نان آور خانه است و در خانه حرف اول و آخر را می‌زند در انتخابات هم باید به کسی رای بدیم که او مشخص می‌کنه  “.

این در حالی است که شماری از مردان معتقد‌اند؛ به دلیل اینکه مردان نسبت به زنان  در جامعه حضور پر رنگ‌تری دارند؛ می‌توانند درک بیشتر و بهتری از شناخت نامزدان انتخابات داشته باشند.

میرویس  محمدی، به این باور است که مردان در اجتماع  حضور دارند و می‌توانند  در انتخاب نامزد مناسب دقیق‌تر عمل کنند.

او می‌گوید؛ در خانه مادر و خواهرانش به سفارش وی در انتخابات شرکت می‌کنند و رای می‌دهند.

وی در ادامه می‌گوید: “ما مردا بیشتر به بیرون از خونه هستیم می‌تونیم بیشتر افراد بشناسیم زن‌ها به داخل خونه هستن نمی‌فهمن به کی رای بدن و به کی رای ندن خوبه که ما مردا انتخاب کنیم و زن‌ها برن رای بدن “.

این در حالی است که شماری از فعالان حقوق زن به این باور‌اند؛ زنان به دلیل وابستگی‌های اقتصادی، محروم بودن از تحصیل و حاکم بودن فرهنگ مرد سالاری در جوامع سنتی نمی‌توانند در بیشتری از موارد از جمله حق رای در انتخابات به طور مستقل عمل کنند.

فاطمه جعفری، فعال حقوق زن، در رابطه می‌گوید: “به دلیل ارتباطات قومی و قبیله‌ای،عرف‌های که در مناطقی چون طراف شهر‌ها پایدار هستند  زنان حق  انتخاب و حق رای ندارند و برای از بین بردن اینگونه  قوانین دست‌وپاگیر از زندگی  شان، زنان باید با حضور فعال خود در جامعه برای بدست آوردن حق خود مبارزه کنند “.

این در حالی است که کمتر از دو ماه دیگر به برگزاری انتخابات پارلمانی در افغانستان مانده است.

گزارشگر: ضیاگل عظیمی