زنان و مشکلات کار رسانه‌ای در افغانستان
خاطره احمدی گوینده‌ی سرویس خبری فارسی تلویزیون زن است. وی از یک سال به این سو کار رسانه‌یی را آغاز کرده و در این مدت خوب درخشیده است، برای آشنایی بیشتر با وی گفت‌گویی را انجام دادم که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: در مورد تحصیلات خود برای مان بگویید.
پاسخ: مکتب را در لیسه‌ی جمهوریت در کابل به پایان رسانیدم و از صنف دهم تا مقطع کارشناسی در رشته‌ی اقتصاد و تجارت درس خواندم.
پرسش: چطور شد که به کار در رسانه علاقه‌مند شدید؟
پاسخ: من از دوران مکتب به کار در رسانه علاقه داشتم، اما در ابتدا شرایط به گونه‌یی نبود که بتوانم به کار در رسانه فکر کنم، چون فضا مناسب نبود و خانواده هم راضی نبودند که من در رسانه کار کنم و در تصویر ظاهر شوم، تا این که اطلاع یافتم تلویزیونی به نام زن ایجاد شده است، آن‌گاه توانستم خانواده‌ام را راضی کنم.
پرسش: فضای کار رسانه‌یی را در شهر کابل را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پاسخ: کار در رسانه برای یک زن، در کشوری چون افغانستان همواره چالش‌زا است و مردم ظاهر شدن یک زن را در پرده‌ی تلویزیون کمتر می‌پذیرند. مزاحمت‌ها و آزار و اذیت‌های خیابانی مانع فعالیت زنان می‌شود، اما ما تابو شکنی می‌کنیم چون می‌دانیم که حق داریم تا آزاد زندگی کنیم.
پرسش: فکر می‌کنید محیط‌های جداگانه‌ی برای زنان از جمله تلویزیون زن، می‌تواند به برابری جنسیتی در جامعه کمک کند؟
پاسخ: این گونه نهادها می‌تواند برای مردم یک دیدگاه خوب نسبت به کار زنان ایجاد کند. مثلا خانواده‌ی من زمانی که متوجه شدند رسانه‌ی زنانه‌ی وجود دارد، مرا اجازه دادند تا در آن کار کنم. البته در این رسانه، مردان هم با ما همکار اند.
پرسش: چه برنامه‌هایی برای آینده دارید؟
پاسخ: می‌خواهم تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ادامه بدهم و در بخش کار خبرنگاری پیشرفت کنم.
پرسش: برای دیگر جوانان چه توصیه می‌کنید؟
پاسخ: به خانواده‌ها توصیه می‌کنم که برای دختران و پسران خود فرصت‌های برابر ایجاد کنند تا آن‌ها نیز بتوانند، در زندگی خود پیشرفت کنند و آینده‌ی خوبی را برای خود رقم بزنند.
ترتیب: سیمین صدف
