ناامنی بزرگترین چالش در برابر زنان تجارت پیشه

زینب شفیع‌زاده، زنی که یازده سال از عمر‌ش را برای ایجاد فرصت‌های شغلی برای زنان در یکی از روستا‌‌های شهرستان گذره ولایت هرات گذرانده است. او اکنون مسوول انجمن پیام دوستی است و تاحال 108 زن را در بخش‌های چون، پروسس میوه و سواد آموزی آموزش داده است.

برای آشنایی و آگاهی بیشتر از کارکرد‌ها و فعالیت‌های خانم شفیع‌زاده، خبرگزاری بانوان افغانستان گفت‌وگویی را با وی ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: از چه زمانی انجمن پیام دوستی، آغاز به فعالیت کرده است؟

پاسخ: انجمن پیام دوستی یازده سال پیش به همت زنان روستای زیارتجاه، فعالیت‌اش را آغاز کرد و اکنون با تولیداتی چون میوه خشک، انواع ترشی‌ها و مربا‌ها فعالیت ‌اش جریان دارد.

پرسش: هدف تان از ایجاد انجمن پیام دوستی چی بود؟

پاسخ: هدف از ایجاد انجمن پیام دوستی، اشتغال‌زایی و کارفرینی برای زنانی است که سواد کافی ندارند و در کنار‌ش اقتصاد خوبی هم ندارند خواستم یک فرصتی ایجاد شود که  زنان بتوانند استقلال مالی کسب کنند. چرا که بیشتر خانم‌ها در روستا‌ها از مشکل بیسوادی و بیکاری رنج می‌برند و کمتر فرصت‌های شغلی و تحصیلی برای شان میسر است.

پرسش:  چه فعالیت‌ها و مهارت‌های در انجمن پیام دوستی  برای زنان روستای زیارتجاه آموزش داده می‌شود؟

پاسخ: در انجمن پیام دوستی برای زنان، در دوره‌های مختلف پروسس میوه، روش‌های مناسب برای ساختن انواع ترشی‌ها و مربا‌ها، و در کنار آن هفته دو روز سواد آموزی تدریس می‌شود و خانم‌ها همزمان با ختم دوره آموزشی پروسس میوه از نعمت سواد هم برخوردار می‌شوند.

پرسش: تاکنون چند خانم دورۀ آموزش پروسس میوه را به پایان رسانده ‌است و آیا پس از ختم این دوره‌ها زمینه کار برای شان مساعد است یا خیر؟

پاسخ: تا حالا حدود 108 خانم دورۀ آموزش پروسس میوه را به پایان رسانده‌اند و هر کدام با استفاده از روش‌های که آموخته‌اند توانسته‌اند در خانه‌های خود تجارت کوچکی را راه‌اندازی کنند و اکنون از وضعیت اقتصادی خوبی برخوردار‌اند و هم‌چنان در حال حاضر 20 خانم در بخش پروسس میوه‌ خشک و ساخت تروشی و مربا، با ما در انجمن همکار هستند.

پرسش: طرح پروسس میوه خشک چگونه به ذهن تان رسید؟

پاسخ : در روستای زیارتجاه، باغ زیاد است و بیشتر مردم مصروف کشت‌وکار هستند وقتی می‌دیدم بنابر نبود امکانات میوه‌ها خراب می‌شوند و هیچ استفاده‌ای از آن نمی‌شود و تمام زحمات دهقانان به هدر می‌رود این طرح به ذهنم رسید که باید از این میوه‌ها استفاده شود.

پرسش: به طور مشخص تولیدات انجمن پیام دوستی چه است و آیا به دیگر شهر‌های کشور هم صادرات دارید؟

پاسخ: تولیدات انجمن پیام دوستی، انواع میوه خشک است و در کنار آن تولیدات دیگری چون، قروت، کِشته، ترشی، مربا، و…. نیز داریم ضمن اینکه تولیدات خود را در نمایندگی‌های سطح شهر هرات به فروش می‌رسانیم در ولایات دیگر افغانستان از جمله کابل، مزار، قندهار  نیز به فروش رسانده می‌شود و هم‌چنان برخی‌ها در داخل کشور محصولات ما را خریداری می‌کنند و به خارج از کشور به فروش می‌رسانند.

پرسش: از چالش‌های که سد راه تان قرار داشته و یا دارد بگویید؟

پاسخ: در اوایل که شروع به کار کردم؛ تنها یک نفر بودم  و پس از اینکه خواستم خانم‌های دیگری را با خود همراه بسازم با مخالفت‌های زیادی روبرو ‌شدم و بیشتر مردان روستا برایم می‌گفتند؛ این کار‌ها برای زنان نیست و اما من از تصمیم خود دست نکشیدم و به راه خود ادامه دادم ولی ترس داشتم که مبادا یک روز جان خود را از دست بدهم  و امروز‌هم بزرگترین دغدغه‌ای که دارم نا امنی است که گه‌گاهی مانع کار‌ من می‌شود.

پرسش: تا اکنون استقبال مردم از کار شما چگونه بوده است؟

پاسخ: حالا مردم بی‌حد از کار ما استقبال می‌کنند؛ روز‌های اول که کار را شروع کردم مردان مانع آمدن خانم‌های خود به انجمن می‌شدند اما حالا همه مردان روستا، از من تقاضای همکاری می‌کنند. وقتی میوه از آنان خریداری می‌کنم برایم تخفیف می‌هند و در کنار‌ش انعام‌ هم می‌دهند.

ترتیب: ضیاگل عظیمی