نامش بهار است «لَنگ» نیست!

برخی از دختران معلول در ولایت هرات از برخورد ناشایست شماری از مردم شاکی اند. به باور آنان، این افراد تلاش دارند تا با تحقیر و توهین، توانایی‌های شان را نادیده بگیرند.

لنگ، کور و شل الفاظی است که عدۀ از مردم در برابر این دختران استفاده می‌کنند.

بهاره یکی از این دختران است او که از ناحیۀ پا مشکل دارد می‌گوید، حرف‌های زنندۀ برخی از مردم او را اذیت می‌کند.

وی اضافه می‌کند: “ازاین که دیگران مرا به اسم لنگ صدا می‌زنند خیلی ناامید می‌شوم وهمیشه خودم را یک قدم از دیگران عقب می دانم “.

در کنار بهاره، شبنم دختر دیگری است که از این وضعیت ناراض است.

او می‌گوید از القاب تحقیر آمیزی که برخی از افراد به وی نسبت می‌دهند ناراض است.

وی در ادامه می‌افزاید: “وقتی ازخانه بیرون می‌روم بامشکلات زیادی بر می‌خورم که بیشتر ازهمه لقب‌های بدی که دیگران با آن صدایم می‌زنند اذیتم می‌کند “.

زهره اما می‌گوید با وجود این که بیشتر اوقات حتی دوستانش به وی لقب معلول را می‌دهند و توانایی‌هایش را نادیده می‌گیرند؛ باور دارد که معلولیت نمی‌تواند مانع پیشرفت وی شود.

 با آن هم ناامید نشده و می‌خواهد در آینده یک شخص مشهور شود.

برچسپ‌های توهین آمیز به افراد دارای معلولیت سبب عقب‌مانی این افراد می‌شود، حرفی که کارشناسان امور اجتماعی به آن باورمند هستند.

مرضیه رحمانیار دانش‌آموخته دانشکدۀ جامعه‌شناسی به این باور است که افراد دارای معلولیت توانایی‌های زیادی دارند که می‌تواند به جامعه مفید واقع شود. خانم رحمانیار می‌گوید توهین و تحقیر این افراد سبب به انزوا کشاندن آنان می‌گردد.

گزارشگر: نرگس سادات