تنورچین؛ فرصتی برای خودکفایی زنان قربانی خشونت
ترکیبی از آرد، روغن، آب و شکر را به هم میزند، تا از آن شیرینی بسازد و کام همنوعان خود را شیرین کند. فایزه در آشپزخانهیی بزرگ که بوی مطبوع شیرینی، فضای آن را پر کرده، مصروف کار است، او سالهای زیادی از عمر خود را در خانهی امن زندگی کرده است، زیرا خشونتهای خانوادگی او را مجال زندگیِ که شاید هر زن آرزوی آن را دارد، نداده است.
زنان زیادی از خانهی امن درمرکز تنورچین برای کسب استقلالیت مالی مصروف کار هستند.
تنورچین آشپزخانهیی در خانهی امن است که زنان قربانی خشونت از هرگوشهیی از هرات و شهرستانها در این جا مصروف کار اند.
فریحه (نام مستعار) یک تن از زنانی است که در این مرکز به پختن انواع شیرینی مصروف است، شاید او خودش را به پختن شیرینی مصروف کرده تا از تلخیهای زندگی در خاطرات خود بکاهد.
بیبی نور (نام مستعار)، یک تن دیگر از زنانی است که در تنورچین مصروف کار است. او به دلیل خشونتهای خانوادگی، خانه را ترک کرده است.
وی به خانهی امن آمده است و توانسته از درآمدی که از طریق کار در تنورچین به دست میآورد، زندگی متزلزل خود را سر و سامان دهد.
بیبی نور، میگوید؛ بابت کار در تنورچین هفت هزار افغانی دریافت میکند و از این پول توانسته برای خود و فرزندان خود در بیرون از خانهی امن یک خانه بسازد.
او میگوید؛ پس از این که به ندای زن آمده و در مرکز تنورچین دست به کار شده است، زندگی بهتری نسبت به گذشته دارد.
مسوول مرکز تنورچین هدف از راه اندازی این مرکز را تلاش برای کسب استقلالیت مالی برای زنان قربانی خشونت عنوان میکنند.
عارف رحیمی، مسوول پروژهی توانمندسازی، ابتکار و رهبری زنان میگوید؛ برای توانمندسازی بانوان برنامههای ظرفیتسازی دایر شده است، که تنورچین یکی از آنهاست.
او میافزاید؛ در حدود سی تن از بانوان قربانی خشونت که در خانهی امن زندگی میکنند در تنورچین مصروف کار اند.
این زنان بابت کار در تنورچین، امتیازی را نیز دریافت میکنند که میتواند به عنوان پسانداز ذخیره شود.
[cycloneslider id=”777-3″]
آقای رحیمی افزود؛ برخی از زنانی که قبلا در خانهی امن زندگی میکردند، پس از حل مشکلات شان؛ در بیرون به تجارتهای کوچک مشغول اند.
فریحه اما با وجود مشکلات زیادی برای کسب درآمد بیشتر، عرق میریزد تا این که دختراناش چون او خشونت را تجربه نکنند.
گزارشگر: سیمین صدف