عدم آگاهی زنان از وجود کمیتۀ منع آزار و اذیت زنان

“منع آزار و اذیت زنان در اداره‌های دولتی” عنوان کمیته‌یی است که برای رسیدگی به شکایات زنانِ کارمند در اداره‌های دولتی؛ مبنی بر وجود آزار و اذیت جنسی، ایجاد شده است. این کمیته در ابتدا تحت نظر ریاست سکتوری اداره‌ی ولایت بوده و از ده ماه به این سو به معاونیت اجتماعی اداره‌ی ولایت سپرده شده است.

مونسه حسن‌زاده، معاون امور اجتماعی اداره‌ی ولایت هرات و مسوول این کمیته، می‌گوید؛ از ایجاد این کمیته بیش از یک سال می‌گذرد و هدف آن رسیدگی به مشکلات زنان، مبنی بر وجود آزار و اذیت جنسی در اداره‌های دولتی است که به قضایا به گونه‌ی محرمانه رسیدگی می‌شود.

خانم حسن‌زاده اما می‌افزاید؛ در مدت ده ماه که در راس این کمیته قرار دارد، هیچ شکایتی در این کمیته از سوی زنان ثبت نشده است.

با این که خانم حسن زاده ابراز امیدواری می‌کند که این عدم درج شکایت، ناشی از عدم وجود آزار و اذیت جنسی در برابر زنان کارمند اداره‌های دولتی باشد، اما همواره گزارش‌هایی مبنی بر وجود آزار و اذیت زنان در اداره‌های دولتی هرات و در کل کشور از سوی کمیسیون حقوق بشر و گزارش تحقیقی خبرگزاری بانوان افغانستان مطرح شده است.

پرسشی که این جا مطرح می‌شود این است که چقدر برای زنان کارمند در اداره‌های دولتی اطلاع رسانی شده؟  و آن‌ها در مورد این کمیته، صلاحیت‌ها و نحوه‌ی رسیدگی به شکایات چقدر آگاهی دارند؟

خانم حسن‌زاده در پاسخ به این پرسش، می‌گوید؛ تا کنون هیچ جلسه‌یی با زنان کارمند اداره‌های دولتی برای معرفی این کمیته و صلاحیت‌هایش برگزار نشده اما قرار است جلساتی برگزار شده و در این مورد اطلاع رسانی شود.

شماری از زنان کارمند در اداره‌های دولتی این کمیته را ناکارآمد می‌دانند.

فاطمه جعفری، عضو شورای ولایتی، عدم آگاهی خود و دیگر زنان از این کمیته را ناشی از کم‌کاری این کمیته می‌داند.

وی می‌گوید: «آزار و اذیت زنان وجود دارد و اما این که کسی صدای خود را نمی‌کَشَد، بحث‌های عرفی است ».

او می‌افزاید؛ عدم آگاهی زنان از این کمیته، به دلیل ناآگاهی زنان از وجود این کمیته است.

خانم جعفری می‌افزاید: «برای زنان روشن نیست که این کمیته واقعا برای زنان کار می‌کند، یا این که با ایجاد عدالت غیر رسمی و اعمال فشار بر خانم، او را وادار به صرف نظر از شکایت می‌کنند ».

خانم جعفری از وجود برخی شوراهای غیررسمی، در اداره‌ها از جمله قوماندانی‌ها، خبر می‌دهد که  با استفاده نام عرف، آبروداری و غیرت، زنان را وادار به صرف نظر از شکایت می‌کنند.

خانم جعفری افزود؛ صلاحیت‌های این کمیته در هاله‌یی از ابهام قرار دارد.

با این حال شماری دیگر از زنان کارمند در اداره‌های دولتی از وجود این کمیته ابراز بی‌خبری می‌کنند.

بصیره صفا طاهری کارمند یکی از اداره‌های دولتی در هرات می‌گوید؛ اطلاعاتی در مورد این کمیته ندارد.

او می‌گوید؛ تا کنون هیچ جلسه‌یی دایر نشده تا این کمیته معرفی شود.

خانم طاهری بیان می‌دارد: «همکارانم به مشکلاتی بر خورده بودند و از من کمک خواستند، اما من چون از این کمیته آگاهی نداشتم نتوانستم کمک شان کنم ».

این در حالیست که آزار و اذیت زنان در اداره‌های دولتی حرف تازه‌یی نبوده و بارها نگرانی‌هایی از این ناحیه از سوی کمیسیون حقوق بشر، فعالان مدنی، و فعالان حقوق زن مطرح شده است.

گزارشگر: سیمین صدف