کمبود آموزگاران مسلکی؛ بازی با سرنوشت نسل آینده
کم توجهی حکومت مبنی بر کمبود آموزگاران مسلکی در مکاتب در هرات، نگرانی شماری از اعضای شورای ولایتی و شماری از فعالان مدنی را بر انگیخته است. برخی بر این باور اند که ادامهی این روند سبب بیسوادی یا کمسوادی نسل آینده خواهد شد.
سکینه حسینی عضو شورای ولایتی هرات از نبود آموزاگاران مسلکی در برخی از مکاتب در هرات ابراز نگرانی میکند.
وی میگوید؛ نبود آموزگار مسلکی ممکن است سبب بیسوادی یا کمسوادی نسل آینده اعم از دختر و پسر شود، که این برای آیندهی کشور نگران کننده است.
با این حال شماری دیگر از فعالان مدنی در هرات نیز این وضعیت را نگران کننده میدانند.
تهمینه ثبات فعال مدنی در هرات، ادامهی این روند را برای نسل آینده مضر میداند.
او میگوید؛ مکتب پس از خانواده، سازندهی شخصیت و آیندهی هر کودک است، بنابر این لازم تا این اساس مشکل نداشته باشد.
این فعال مدنی میافزاید؛ بر علاوهی کمبود آموزگاران مسلکی، حتی سیستم درسی معارف افغانستان نیز مشکل دارد و آن گونه که باید، نیست.
وی باور دارد؛ بیتوجهی به این مسئله، به مثابهی بازی با سرنوشت نسل آینده است.
او میگوید؛ مسلکیسازی آموزگاران مکاتب، نیاز به زمان زیادی دارد، اما وزارت معارف کشور کار خاصی برای رفع این معضل نکرده است.
او افزود؛ فساد گستردهیی که در حکومت وجود دارد، سبب شده تا به این موارد رسیده گی نشود و در برخی از موارد، افراد مسلکی و خبره در بستهای معارف، از جمله در بست معلمی جذب نشوند.
شماری دیگر از فعالان مدنی، نبود امنیت را از دلایلی میدانند که سبب شده، شماری از مکاتب از وجود افراد مسلکی منحیث استاد، محروم باشند.
عطیه الهی یک تن از فعالان حقوق بشری؛ نبود امنیت و عدم توجه دولت به قشر آموزگار را از دلایل این مشکلات میداند.
او ادارهی معارف را موظف به کنترول روند تدریس در مکاتب دانسته و میافزاید؛ حکومت و ادارههای مربوط موظف اند تا بر مکاتب کنترل داشته باشند تا این که آموزگاران مطابق به رشته، استخدام و کار کنند.
وی میگوید؛ حکومت افغانستان میتواند، با افزایش امتیازات آموزگاران، آنها را به مناطق دوردست تعیین کند تا دانشآموزان آن مناطق نیز از وجود این آموزگاران مستفید شوند.
او باور دارد که همهی تمرکز معارف، به چند مکتب داخل شهر معطوف شده به همین دلیل مکاتب مناطق دور افتاده از یاد رفته اند.
با این حال مسوولان در ریاست معارف هرات وجود این مشکلات را میپذیرند.
عبدالرزاق احمدی رییس معارف هرات میگوید؛ حکومت افغانستان برای مسلکیسازی آموزگاران، دارالمعلمینهای چون تربیهی معلم را دارد که آنان میتوانند از آن استفاده کنند.
او عمده ترین مشکل را نبود امنیت دانسته و افزود؛ گاهی حتی فارغان صنف دوازدهم نیز حاضر نمیشوند، در ولسوالیها و مناطق دوردست روند تدریس را پیش ببرند و این ناشی از مشکلات امنیتی و امتیازات کم آموزگاران است.
آگاهان امور اجتماعی اما، کمبود آموزگاران باسواد را عامل عقبمانی جوامع، از پیشرفت میدانند.
مرضیه رحمانیار دانش آموختهی جامعه شناسی دانشگاه هرات میگوید؛ عمده ترین پیامد منفی این روند این است که فرد پس از فراغت از صنف دوازدهم متوجه میشود که در هیچ یک از مضامینی که درس خوانده تخصص ندارد.
به باور خانم رحمانیار این بیتوجهی حکومت سبب میشود تا افرادی که با سواد کم از مکتب فارغ میشوند، ضمن این که در مقاطع بالای تحصیلی به مشکل مواجه میشوند، در بازار کار هم جایی نداشته باشند.
گزارشگرسیمین صدف