ماست فروشی؛ شغلی متفاوت برای زنان
در یکی از محلههای پر رفت و آمد موسوم به “پل رنگینه” در شرق شهر هرات، روزانه دهها زن برای فروش ماست جمع میشوند تا از طریق فروش ماست بتوانند از پس خرج و مخارج زندگی برآیند.
این زنان که روی زمینی خاکی و زیر آفتاب سوزان نشسته اندهر کدام شان داستان و دردی برای گفتن دارند.
یکی از این زنان که نخواست نامی از او برده شود، در مقابلاش چند ظرف ماست (بشکه) را برای فروش گذاشته است.
او میگوید؛ مدت دو سال است ماست فروشی میکند و از این طریق مصارف دارو و درماناش را تهیه میکند.
وی میگوید: “روز دو بشکه ماست میارم میفروشم روز صد تا یک ونیم صد روپیه میشه با همی پول گذاره زندگی خو میکنم “.
در چند متری این زن، پیر زن دیگر نشسته که همراه با ماست سبدی با تخم مرغ نیز جلواش گذاشته است.
ناماش ملکه است او میگوید در کنار ماست فروشی هرزگاهی تخم مرغ نیز برای فروش میآورد او از شغلاش راضی است و این شغل را منبع درآمدی مناسبی برای زنانی که در اطراف زندگی میکنند میداند.
ملکه میگوید: “به خانه ده مرغ و دوتا گاو دارم از شیر گاو ماست فروشی میکنم و تخم مرغهم میفروشم و از این طریق پول کیف و کفش مکتب دختر و پسر خو بدست میآورم “.
کار زنان در محیطهای مردانه پدیدۀ تازهی است اما روز به روز به شمار زنان که میخواهند در بیرون از خانه فعالیت کنند اضافه میشود.
هاجر، زن دیگری است برای نگهداری از کودکانش سه سال است دوشادوش شوهرش ماست میفروشد.
او میگوید؛ شوهرش یک دست دارد و دست دیگرش قطع است به همین منظور با شوهرش در مصارف خانه همکاری میکند.
وی میگوید: “خودمه هم دوبار عملیات شدم ولی بازهم مجبورم کار کنم و خودی شوهرخو کمک کنم “.
در کنار هاجر، زن دیگری نشسته است که خودش را آمنه معرفی میکند او از وضعیت کاروبارش و برخورد مردان در این مکان راضی است و میگوید؛ درآمدش از این شغل سبب تغییر در زندگی اش شده است.
آمنه میگوید: ” مردا به ما کار ندارن یک ساله همینجی میام از روزی خودم کار میکنم تغییراتی خوبی به زندگی مه آمده هرچیزیکه خواسته باشم خودمه از پول خو میخرم”.
پس از سقوط حکومت طالبان، در افغانستان برای بهبود وضعیت اقتصادی زنان از سوی جامعه جهانی و دولت افغانستان؛ فرصتهای زیادی ایجاد شده اما با آن هم امروزه زنان با چالشهای زیادی در زمینه اشتغال روبرو هستند.
گزارشگر: ضیاگل عظیمی