زن ستیزی عامل عدم پیشرفت زنان!
زن‌ستیزی، در جوامع گوناگون و در دورترین نقاط تاریخ مشاهده شده است. برخی حتی زن ستیزی را کهنه‌ترین نوع تبعیض در تاریخ بشری دانسته‌اند. زن ستیزی محدود به یک قوم ، نژاد، قشر و دین خاص نمی‌شود، بلکه در تمام اقوام، نژاد‌ها، قشرها، و اکثر ادیان قابل مشاهده است.
و اما در افغانستان، از گذشته تاکنون ذهنیت‌های زن ستیزانه توانسته پررنگ‌تر از دیگر نقاط جهان زندگی زنان را تحت تاثیر قرار دهد و به باور برخی از زنان، ذهنیت‌های زن ستیزانه حاکم در جامعه افغانستان، بزرگترین عامل عدم پیشرفت آنان بوده و است.
به گفته آنان از گذشته تاکنون ذهنیت‌های زن ستیزانه در افغانستان،سبب نادیده گرفتن دست‌آورد‌های زنان و عدم باورمندی به توانایی‌های زنان شده است.
مریم جامع الاحمدی، تجارت پیشه، میگوید؛ با آنکه مدتی از آمدن نظام دموکراسی در افغانستان، می‌گذرد با آن‌هم ذهنیت‌های زن ستیزانه در لابلای بافت‌های اجتماعی و خانواده‌گی وجود دارد و زن را به عنوان یک موجودی می‌شناسد که فقط می‌تواند از پس خانه داری برآید.
وی میگوید: “زنانی که در اطراف و نقاط دور دست زندگی می‌کنند در مقایسه با زنانی که در شهر‌ها زندگی می‌کنند بیشتر قربانی باور‌های زن ستیزانه می‌شوند “.
زن ستیزی نوعی خشونت در برابر زنان است؛ که زنان به وسیله آن مورد تبعیض و تنفر از سوی مردان واقع می‌شوند. برخی از زنان به این باور اند که برای مقابله با این پدیده باید آگاهی‌های حقوقی، توانایی‌ها و ظرفیت‌های شان را افزایش دهند.
حسینه نیکزاد، مسوول شبکه زنان افغان حوزه غرب، میگوید؛ زنان با بالا بردن آگاهی‌های حقوقی شان می‌توانند با ذهنیت‌های زن ستیزانه با روش‌های مختلف مبارزه کنند و زمانی این مبارزه ممکن و نتیجه‌بخش خواهد بود که زنان به اوج قوت‌های فکری برسند و بتوانند از خود شان دفاع کنند.
در جوامع مرد سالار، خشونت در برابر زنان سازمان‌یافته، نهادینه شده، و شکل عادی را به خود گرفته است و برخی از زنان معتقد اند با وجود اینکه در تفکر زنان افغانستانی، تحولات بسیار بزرگی رخ داده است اما این تغییر در مردان افغانستانی کمتر به چشم می‌خورد.
فاطمه فراهی، فعال حقوق زن، میگوید: “تغییر ذهنیت زن ستیزانه سبب کاهش خشونت در برابر زنان می‌شود “.
وی می‌افزاید، برای تغییر ذهنیت‌ها باید برنامه‌های آگاهی‌دهی در ارتباط با حقوق زنان برای مردان ارائه شود و این برنامه‌ها، باید ازمجرا‌های مختلفی چون رسانه‌ها، منابر، آگاهان امور دین عملی شود.
به باور جامعه شناسان، تداوم پدیدۀ زن ستیزی، در جامعه در دراز مدت سبب ساختارمند شدن ذهنیت‌های زن ستیزانه در عمق اندیشه‌ها و پدیده‌های فرهنگی می‌شود و در نهایت در جامعه تبدیل به یک هنجار می‌شود.
علی آزاد، استاد دانشکدۀ جامعه‌شناسی دانشگاه هرات برای از میان برداشتن پدیدۀ زن ستیزی از جامعه نظرش را اینگونه بیان می‌کند.
برای زدودن پدیدۀ زن ستیزی از جامعه، از دو طریقه می‌توان عمل کرد. در قدم نخست از طریق پیاده ساختن قواعد و قوانین مدون شده از سوی دولت، نظارت و کنترول به آنان از طریق رسانه‌ها و نهاد‌های مدنی باید صورت گیرد و این روش در کوتاه مدت می‌تواند تاثیر گذار بر کنترول یا عدم گسترش پدیدۀ زن ستیزی در جامعه شود و اما در دراز مدت روشی که می‌توان به طور کل این پدیده را از جامعه محو کرد تغییر ذهنیت نسل جوان از طریق معارف و وزارت تحصیلات عالی در هنگام آموزش است نسلی که قرار است در آینده‌ها در جامعه حکومت کند.
گزارشگر: ضیاگل عظیمی
