بررسی قطعنامه 1325 از سوی شبکه زنان افغان در هرات
«نظارت از قطعنامه 1325 شورای امنیت سازمان ملل متحد» عنوان برنامهی است، که امروز از سوی شبکه زنان افغان در حوزه غرب، با حضور برخی از زنان فعال مدنی برگزار شد.
مسوولان شبکه زنان افغان در هرات، هدف از نظارت از قطعنامه 1325 را رسیدن به چرایی این پرسش که چقدر پلانهای این قطعنامه عملی شده و ارائه نمودن راه کارها برای بر طرف کردن خلایهای این قطعنامه عنوان میکنند.
حسنه نیکزاد، مسوول شبکه زنان افغان در هرات، به این باور است که راهکارهای ارائه شده از سوی زنان فعال در هرات در مورد پلان عمل ملی یا قطعنامه 1325 میتواند سبب تغییرات بزرگ در بهبود وضعیت زنان شود.
وی میگوید: “زنان خودشان میتوانند به وضعیت خود تغییر ایجاد کنند با بلند بردن ظرفیتها و تواناییهای شان با ثابت ساختن عملکرد شان با داد خواهیهای که میتواند به فریاد تبدیل شود “.
در همین حال برخی از زنان فعال، به این باور اند که مواد قطعنامه 1325 روز به روز قدرت تطبیق خود را به منظور بهبود وضعیت زنان از دست میدهد و امروزه بیشترین قشر آسیب پذیر جامعه را زنان تشکیل میدهند.
سکینه حسینی، نماینده مردم هرات در شورای ولایتی، میگوید: “در این قطعنامه مسئله حفاظت زنان در هنگام جنگ بیان شده و همچنان موضوع مشارکت زنان نیز بیان شده که متاسفانه امروز ما شاهد تنقیض چوکیهای زنان در حکومت و شهادت زنان زیادی در حملات انتحاری هستیم “.
وی در ادامه میگوید؛ برای ارائه راه حلهای مناسب به منظور بر طرف کردن خلاهای طرح قطعنامه 1325 باید نظارت درست و دقیق صورت گیرد.
از سوی هم برخی از زنان، به این باور اند که به هیچ یک از مواد این قطعنامه ازسوی دولت عمل نشده به همین منظور وضعیت زنان تغییر آنچنانی نکرده است.
مینا سیمیا،عضو شبکه زنان افغان، در رابطه میگوید: “امروزه زنان هم در جامعه و هم در دولت جایگاه نمادین دارند و جهت بهبود وضعیت زنان تصمیم خاصی گرفته نشده است “.
قطعنامه 1325 شورای امینت سازمان ملل متحد در مورد زنان و صلح امینت آنان به اتفاق آرا در 31اکتبر سال 2000میلادی به هدف ترویج برابری جنسیتی و حمایت از دخترن و زنان در چارچوب ایجاد صلح به تصویب رسید.
دستور ایجاد طرح قطعنامه 1325 در سال 2015 میلادی از سوی رییس جمهوری کشور داده شد و این طرح با همکاری نهادهای مختلف از جمله شبکه زنان افغان ساخته شده و به مرحله اجرا در آمد.
گزارشگر: ضیاگل عظیمی