بارداری؛ راهی برای جلب توجه شوهر

بارداری‌های پی‌هم برای برخی از زنان از ترفندهایی دانسته می‌شود، که می‌توان با آن، توجه شوهر را جلب کرد، از نظر روان‌شناسی اما این عمل راهی موقت برای نجات زندگی متزلزل عنوان می‌شود و پیامدهای منفی را در زندگی مشترک در پی دارد.

هستند زنانی که برای استحکام رابطه‌های متزلزل در خانواده و جلب توجه شوهر، تن به بارداری‌های پی‌هم می‌دهند، بی آن‌که برای آینده‌ی فرزندان خود نیز برنامه‌یی داشته باشند.

برخی اوقات، ناامیدی از همه‌ی راه‌ها برای جلب توجه شوهر، به بارداری‌های پی‌هم و اغلب غیرضروری می‌انجامد.

لیلا هفت سال از ازدواج اش می‌گذرد، او در این مدت صاحب سه فرزند شده و اکنون نیز باردار است.

لیلا یکی از دلایل بارداری‌های پی‌هم‌ خود را توجه زیاد شوهرش در زمان بارداری بیان می‌کند.

او می‌گوید؛ زمانی که باردار است شوهرش بیش از هر زمانی دیگر به او توجه می‌کند.

مواظبت‌ها و توجه بیش از حد شوهر لیلا سبب شده تا با این که وی چهارمین فرزندش را باردار است برای پنجمین فرزند نیز مصمم باشد.

تلاش برای بارداری برای جلب توجه شوهر به گونه‌ی مقطعی اوضاع زندگی مشترک را بهتر می‌سازد، اما در آینده تاثیرات مخربی را روی زندگی خانواده و فرزندان دارد.

شبانه اما برای سروسامان دادن به زندگیِ که به دوام آن اطمینان ندارد، تن به بارداری‌ پی‌درپی می‌دهد.

ازدواج شبانه و شوهرش با تصمیم خانواده‌ بوده و شوهرش تمایلی به زندگی مشترک با او ندارد.

او به همین دلیل پس از سه سال دومین فرزند اش را به دنیا آورده است و از دوران بارداری از زمان‌های آرمانی برای زندگی مشترک اش یاد می‌کند.

او می‌گوید: «زمانی که حامله‌ام، شوهرم خیلی به مه توجه می‌کنه و مر دوست داره اما دگه وقت‌ها به مه بی‌توجهه ».

از نظر روان‌شناسی اما این تلاش‌ها بدون ریشه‌یابی مشکلات اساسی زندگی مشترک، بی نیتجه خواهد ماند.

نسرین نوا، روان‌شناس، تلاش برای بارداری را جهت ترمیم رابطه بین زن و شوهر و جلب توجه از بین رفته‌ی شوهر را راه حل اساسی نمی‌داند.

«ما چقدر می‌توانیم خودخواه و بی‌منطق باشیم که حیات کودکی را قربانی بازیافتن شوهر کنیم، آن هم شوهری که بخاطر خود ما نه بلکه بخاطر یک کودک ممکن است دوباره به ما توجه کند ».

خانم نوا چنین کودکانی را قربانی زندگی‌های ناپایدار و وسیله‌ی برای لذت و آرامش پدر و مادر می‌داند که در آینده می‌تواند، روی شخصیت  کودک تاثیرات مخربی بر جای گذارد.

«در کنار این بارداری یک دوره مؤقتی است و به محض ولادت و یا چند ماهه شدن کودک شوهر دوباره توجه خود را از زن می‌گیرد و به اصطلاح باز همان آش و همان کاسه می‌شود ».

به باور این روان‌شناس، احتمال دارد این نا‌امیدی شبیه آتشی سوزنده از خشم، زن را وادار به پیدایش راهکارهای خطرناک دیگری کند، که یکی از آن‌ها تلاش دوباره برای بارداری بعدی است و این‌گونه فرزند‌های زیادی در یک خانه که طلاق عاطفی جریان دارد قربانی خودخواهی خواهند شد.

 بی‌توجهی شبیه توجه؛ دلایلی دارد و تا این علت‌ها مشخص نشود، اقدام خودسرانه کارساز نیست. اکثراً مردان متوجه نیازهای روانی زن‌ها و زن‌ها متوجه شرایط و احوال مردان نمی‌شوند و این عدم درک تفاوت‌‌ها در نیاز و شرایط، این دو را از هم دور می‌کند که راه‌های خیلی مؤثرتری برای رفع این فاصله به غیر از بارداری وجود دارد.

مادرانی افسرده، کودکانی رنجور، بی‌اعتماد به‌نفس، بی‌اعتماد به آدم‌ها و مردد در تصمیم‌گیری‌ها؛ حاصل چنین تصمیم‌هاییست.

گزارشگر: سیمین صدف