دختر افغانستانی که دو اختراع را به نامش ثبت کرد
گفتوگو با فروزان فقیری، ماستر فیزیک از مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما دانشگاه آزاد اسلامی ایران دختر افغانستانی که دو اختراع بزرگ را به ناماش ثبت کرده است.
او به این باور است که زنان، باید با تکیه به تواناییهای شان مسیر شان را انتخاب کنند.
معرفی
فروزان فقیری، فرزند ارشد خانواده هفت نفری هستم، پدر و مادرتحصیل کردهای دارم. برادرم ماستری اینجینری برق دارد و دو خواهرمن داکترهستند و خواهرکوچکم، دانشجو ممتاز ترم چهارم دانشگاه است و خودم ماستری فیزیک از مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما دانشگاه آزاد اسلامی، دانشجوی ممتاز و نمونه کارشناسی ارشد بودم و دو سال پشت سر هم مخترع برتر شدم و در طی تحصیل چندین دستگاه طراحی ساختهام که دوتای آن ثبت اختراع شده است و مابقی هم به این مرحله می رسند.
پررسش: در کشور ایران مصروف تحصیل هستید از زندگی و تحصیل در مهاجرت بگویید؟
پاسخ: ما که ایران آمدیم مشکلات در تحصیل و روابط اجتماعی بود، سرسختی من در برابر مشکلات به همین مسأله ربط دارد. به نظرم آدم باید هضم کند که کجا و در چه شرایطی است. من به این فکر میکردم که بچههای ایرانی زیادی در شهرها و مناطقی هستند که مشکلات خیلی بیشتری از من را تجربه میکنند. آدم اگر منطقی فکر کند میبیند نباید همه مشکلات را گردن دیگران بیندازد زندگی و تحصیل، در مهاجرت سخت است؛ ولی پشتکار انسان میتواند تمامی مشکلات کنار بیاید و به هدف خود برسد.
پرسش: اشاره کردید دو سال مخترع برتر شدهاید دوست داریم در مورد اختراعات تان بدانیم؟
پاسخ: اختراعات من براساس نیازهای جامع خاورمیانه طراحی و ساخته شده است. دستگاه اول بنده که دستگاه سنجش آلودگیهای محیطی با ثبت و کنترل از راه دور که برای بحران آلودگی هوا در منطقه بسیار مفید است؛ و البته تولید این دستگاه خود اشتغالزایی برای جوانان را به همراه دارد، و اختراع دوم بنده شیشه هوشمند است که برای ذخیره سازی انرژی منازل مفید است.
پرسش: هدف تان از این دو اختراع چیست و توضیحی در باره چگونگی ساخت و نحوه کاربرد آن داشته باشید؟
پاسخ: برای من مهم بود روی پژوهشی وقت بگذارم که نتیجه ملموسش به درد بخورد. مثل مسأله آلودگی هوا و محیط که همه درگیر آن هستند. آلودگی سنجهای سازمان هوا شناسی، کنترل کیفیت هوا و محیط زیست از نظر تعداد محدود است و هرکدام در نقطه خاصی از شهر مستقر. برای حل این مسأله دستگاه آلودگی سنج قابل حمل به اندازه یک جعبه دستمال کاغذی ساختم و برای راحتی کار، اپلیکیشن آن را هم برای تلفنهای همراه نوشتم که علاوه بر در دسترس قرار دادن اطلاعات دستگاه از هر جایی امکان کنترل و تغییر تنظیمات دستگاه را دارد و حتی امکان کنترل هوشمند سایر وسایل الکتریکی محیط مثل چراغها، تهویه هوا و…را با فناوری اینترنت اشیا مهیا میکند.چهار سال و نیم برای طراحی و تولید این آلودگی سنج وقت گذاشتم و صفر تا صد کار را به تنهایی پیش بردم. «دستگاه یک قسمت سنسور دارد که مربوط به فیزیک است. یک قسمت الکترونیک که چند ماه دانش طراحیاش را یادگرفتم و در ساختش آنقدر لحیم کاری کردم تمام دستهایم سوخته بود. شش ماه هم برای برنامهنویسی وقت گذاشتم.
حالا با همکاری شهرداری تهران این دستگاه را برای تونل توحید آماده میکنم در این تونل اگر برای فنها اتفاقی بیفتد و دیر متوجه شوند، شاهد فاجعهای انسانی خواهیم بود چرا که در این تونل هیچ راه ورود برای هوا وجود ندارد. یا مثلاً اگر در حادثه پلاسکو این سنسور وجود داشت و نشت گاز را هشدار میداد میشد حادثه را کنترل کرد. دستگاه قابلیت استفاده بیمارستانی، کارگاهی و صنعتی و… را دارد، چون قدرت سنسور را میتوان بر حسب غلظت گاز و آلایندههای متفاوت تغییر داد. از طرفی سنسورهایش بر اساس آب و هوای خاورمیانه کار میکند و امکان تعویض دارد. او برای تولید سنسورها شرکت دانش بنیانی را هم به ثبت رسانده است.
اختراع دیگر من که تز ارشدم بود و سه سال برای آن وقت گذاشتم از اولی هم جالبتر است و باز کاربردی. شیشههای الکتروکرومیک مدتها ذهنم را درگیر کرده بود، شیشههایی که با یک دکمه کدر و کرومیک میشوند و با یک دکمه به حالت شفافشان برمیگردند. روز اول کلاسهای کارشناسی ارشد به پشتوانه چند ماه مطالعه یک ارائه کامل از ایدهام دادم و گفتم میخواهم روی چه چیزی کار کند. حالا با تحقیقات من ایران صاحب دانش تولید این شیشههاست آن هم با یک پنجم قیمت واردات. پیش از شروع کار با صنعتگران شیشه ملاقات کرده تا این دانش را بشناسند و بدانند میشود صنعتی جدید در ایران در این زمینه راه انداخت. با به کار بردن این شیشهها در خودروها ذخیره انرژی انجام میشود، در زیبایی ساختمانهای شیشه نما تأثیر دارد، در پارتیشنهای محیطهای داخلی اداری و خانگی با یک دکمه اتاق حالت خصوصی پیدا میکند و برعکس.
پرسش: برای مقابله با دشواریها حامی، فروزان فقیری کی است؟
پاسخ: دشواریها زیاد است، ولی ترجیح می دهم مثبت اندیش باشم ، و حامی بنده در ابتدا خداوند بزرگ و بعد خانوادی عزیزم به خصوص پدر و مادرم هستند.
پرسش: تا حالا به افغانستان سفری داشتید؟
پاسخ: بله پس از 26 سال، به دعوت دانشگاه کابل برای ارائه سیمینار علمی به افغانستان سفری داشتم که خدا را شکر به خوبی برگزار شد و مورد استقبال مقامات و جامعه علمی کشور قرار گرفتم.
پرسش: از اولین سفر تان چه تصویری از افغانستان در ذهن دارید؟
هشت انتحاری و دو زلزله را پشت سر گذاشتم و زنده به ایران برگشتم سفرم به افغانستان که آن را نقطه عطف زندگیام میدانم سفری که در آن چند همایش در دانشگاه و مراکز علمی کابل برگزار کردم و با وزیر آموزش افغانستان دیدار کردم. قبلاً یک سفر خیلی کوتاه به کابل داشتم اما این سفر اصلیام به کابل بود. قبل از رفتن دیدگاهم این بود که بروم هیچ کس حرفم را نمیفهمد یا تحویلم نمیگیرند. اما وقتی استقبال را در دانشگاه دیدم و از طرف وزیر دعوتم کردند و دیدم چقدر آدمها تشنه علم هستند و امکانات اولیه یعنی حتی کتاب ندارند، علاقهام به افغانستان صد برابر شد. میدانم بعد از بازهای کوتاه که بخواهم کارهای پژوهشی ایران را تمام کنم یا دکترا بخوانم نهایتاً به افغانستان برمیگردم.
پرسش: دوباره بر میگردیم به اختراعات تان چقدر این دو اختراغ مورد استقبال قرار گرفت؟
پاسخ: اختراعات بنده مورد استقبال مقامات ایران قرار گرفته است و چندین مصاحبه در روزنامهها و تلویزیونی داشتم در ایران و در کشور خودم هم که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و در مدت کوتاهی که در کابل بودم با رسانههای مختلفی مصاحبههای داشتم.
پرسش: از برنامههای آیندهی تان بگویید؟
پاسخ: برنامههای آینده من به پارامترهای مختلف بستگی دارد؛ ولی در نهایت در آینده نزدیک حتما به کشور خود بر می گردم، و محضر خدمت به هموطنانم میشوم.
پرسش: پیام تان، برای زنان افغانستانی؟
پاسخ: اگر تاریخ را مطالعه کنیم، میبینیم که در بسیار از کشورهای دنیا با اینکه زنان در پشت صحنه بودند ولی نقش بسیار تاثیر گذاری در ساختن مملکت شان داشتند. زنان افغانستان با غیرت و از خود گذشته هستند این موضوع احتیاج به گفتن نیست همه دنیا این موضوع را می دانند. فقط باید زنان افغانستان عزیزم باید خود را باور کنند و با تکیه به توانایی هایشان حرکت کنند چرا که زنان افغان لیاقت بیشتر از این را دارند.
ترتیب: ضیاگل عظیمی