پروانه: از پول کنسرت‌هایم پرورشگاه می‌سازم

پروانه پرستش با ظاهری متفاوت، بانوی هنرمندی که نحوه تنپوشی او مانند سایر هنرمندانی چون آریانا سعید، غزال عنایت و حتا آزادتر از بسیاری از دختران جوان هنرمند افغانستانی است و بی‌باکانه در کنسرت‌های داخلی و خارجی و برنامه‌های ویژه تلویزیونی اشتراک می‌کند و برای علاقه مندان هنرش می‌خواند و می‌رقصد. برای آشنایی بیشتر با این هنرمند جوان مصاحبه‌ای را انجام دادیم خواننده باشید.

 پرسش: پرستش کیست؟ کجا تولد شده و فعلا به کجا زندگی می کند؟

 پاسخ: پروانه استم متولد ایران شهر دماوند تا ده سالگی در ایران زندگی کردم و بعد از آن به ترکیه مهاجر شدم هشت سال در آنجا بودم و در حال حاضر در  کشور فنلاند زندگی می‌کنم.

پرسش: چگونه به هنر موسیقی روی آوردید و هدف تان از انتخاب هنر موسیقی چی است؟

پاسخ:  از سن  نوجوانی به هنر موسیقی علاقه زیاد داشتم و یادم است که آن زمان  با پدرم اخبار  افغانستان را از تلویزیون نگاه می‌کردیم، زمان اوضاع  افغانستان  بد بود و ستم‌های که به بانوان افغانستانی صورت می‌گرفت  از جمله  سنگسار، تجاوز، خودکشی وغیره مشکلاتی بود که سد راه زنان افغانستانی بود و از طریق اخبار می‌دیدم و به ذهنم می‌رسید که هرگز به یک دختر افغان شاید چنین شرایط میسر نشود که خواننده شود و از طرف دیگر علاقه شدیدم به موسیقی و سینما همیشه من را وادار می‌کرد که فکر کنم چرا ما هنرپیشه زن نداریم و تنها تصویری که  از افغانستان در ذهنم داشتم تصاویری از جنگ و کشته شدن انسان‌ها بود.

 سال‌ های 2005- 2006 بود که دیدم نمی‌توانم جلو این احساسم را بگیرم ابتدا در جمع‌های دوستانه و دورهمی‌های فامیلی شروع به آواز خواند کردم  و در سال 2012 بود که  پیامی از یک خانم در شبکه اجتماعی فیسبوک دریافتم به نام مریم شریفی که در سینما فعالیت دارد او برایم نوشته بود که آیا دوست داری در فلم نقش بازی کنی؟ و برایم نوشته چهره هنری دارید، و این پیام هم در ذات اش برایم انگیزه دیگری بود که من را وادار کرد در مورد هنر موسیقی و هنر سینما بیشتر فکر کنم.

پرسش:  خالیگاهی را که گفتید در بخش موسیقی و هنر سینما در افغانستان احساس می‌شد  چقدر پر کردید و در مورد اولین آهنگ تان بگویید؟

پاسخ: در حقیقت  حضور کمرنگ  زنان بود که من را آزار میداد و احساس عذاب وجدان را داشتم  به همین دلیل وارد هنر سینما شدم و خواستم تا حدودی جایگاه خالی زنان  تا حدودی پر بسازم و جز بعدی سوال تان من از سال 2015 شروع به آواز خوانی کردم و  اولین آهنگ من به نام مادر بود.

پرسش: پروانه حالا که وارد دنیای موسیقی شده چند آلبوم چند آهنگ و چی کارهایی را برای زنان ازین طریق انجام داده است؟

در  اوایل که کارم را در عرصه‌ی موسیقی شروع کردم دختران آواز خوان کمتر بودند و من هم که تازه وارد شده بودم کمی ساخت آهنگ برایم سخت بود اما به مرور زمان و  روی هم رفته 14 تا 15 آهنگ خواندم و در حال حاضر در حدود هشت تا نه آهنگ تصویری دارم.

پرسش: پروانه کمی متفاوت تر و با پوشش متفاوت تر وارد کارزار موسیقی شد در جامعه بسته افغانستان هدف تان چی بود از این ظاهر شدن متفاوت؟

پاسخ: مشکلات  همیشه برای زنان وجود دارد هر کنسرتی که من داشتم و یا ویدیو کلپ‌های که آماده کردم و یا روی صحنه  اجرا کردم همه آن‌ها در حد و اندازه فرهنگ گذشته و حال افغانستان است و جامعه باید بپذیرند.

پرسش: هدف  تان از اجرای کنسرت ها تان بیشتر چی است؟

پاسخ: من فکر می‌کنم یک هنرمند علاقه شدیدی دارد که با طرفداران خود باشد و وقت بگذراند کنسرت‌های زیادی هم نداشتم به حد متوسط بوده و تصمیم دارم از پول کنسرت‌هایم یک پرورشگاه بسازم.

پرسش: از دشواری‌های که سد راه تان فعالیت تان بوده و یا است بگویید و این دشواری ها چقدر باعث شده که از اهدافی که  دارید بکاهد؟

پاسخ: من در افغانستان به بسیار مشکل می‌توانم بیرون بروم با فامیل‌ها و دوستان دید و بازدید داشته باشم حتی برای رفتن به رستورانت و خریداری هم به مشکل دچارم و این‌ها باعث نمی‌شود که از اهدافم بگذرم.

پرسش: پرستش تا به حال مستقیم و یا غیر مستقیم از طرف جامعه افراطی تهدید شده و یا خیر؟

پاسخ: با لبخند چه بگویم؟ من تا به حال تهدید نشدم.

پرسش:  چه طرحی و برنامه‌ای در قسمت هنر و چی تلاش‌های فرهنگی داشتید؟

پاسخ: از زمانی که شروع  کردم از سال 2015 تا امروز به طور فشرده سعی کردم که آهنگ و ویدیو کلیپ آماده کنم  و یگانه تلاش من این است که می‌خواهم در افغانستان کنسرت برای زنان داشته باشم همانطور که در خارج کنسرتی بنام ( Ladies Naight)  داشتم .

پرسش: در افغانستان به چی اندازه دولت و نهاد‌های امنیتی و سایر نهاد‌ها برای تان بستر ساز شده تا شما بتوانید برنامه های خود را پیاده کنید.

پاسخ: در حقیقت من تا به حال پشتوانه خاصی نداشتم نه از طرف اتحادیه‌های فرهنگی و هنری و نه هیچ نهاد دیگری، تا امروز من به تنهایی پیش رفتم و همه تلاش  از خودم بوده است.

پرسش: از مسیر ات راضی هستی و یا خیر ؟
پاسخ: مشکلات است اما باز هم ادامه خواهم داد حتی گاهی من را مجبور کرده که دست بکشم  از هنر موسیقی اما این کار را نکردم.

و من همیشه  خوشحالم که کاری نکرده ام که باعث شرمنده‌گی شخصیت خودم شود.

خوشحالم که سر بلند استم و آبرو مندانه سر پای خود ایستاده استم و استوار آغاز کردم و می‌خواهم ادامه دهم. من هنرم را پاک و مقدس پیشبردم و ادامه خواهم داد.

پرسش: پیام تان برای زنان و دخترانی که می خواهید برایشان کنسرت بگذارید چیست؟

پاسخ: اگر خود دختران و زنان نخواهند هیچ‌کس کاری برایشان کرده نمی‌تواند و هر کسی که هدفی دارد به هر صورت باید خودش بجنگد و مبارزه کند و  تمام دخترانی که در این کشور زندگی می‌کنند باید استوار باشند و به پای خودشان به ایستند.