دخترانی که از آزار و اذیت در داخل دانشگاه شاکی اند

آزار و اذیت زنان در محیط‌های چون: خیابان و محیط کاری همواره یکی از نگرانی‌های عمده زنان بوده است، این در حالیست که اخیرا آزار و اذیت زنان در محیط دانشگاه نگرانی شماری از دختران دانشجو را بر انگیخته است.

کبرا ایوبی یکی ازدانشجویان دانشگاه هرات می‌گوید: «مه خودم شخصا مورد آزار و اذیت قرار گرفتم واین آزار واذیت‌ها از وارد شدن از دروازه دانشگاه شروع می‌شه که بعضی از دانشجویان ازکلمات آزار دهنده استفاده می‌کنن و حتی مواردی را هم دیدم که دختران مورد آزار واذیت‌های کلامی و فزیکی قرار گرفتند ».

او می‌افزاید: با تمام این مشکلات و آزار و اذیت‌ها یک دختر نمی‌خواهد که شکایت کند زیرا از این موضوع ترس دارد که مبادا این حرف‌های او برایش در آینده مشکل ساز شود ودر نهایت باعث آبروریزی خود و خانواده‌اش شود.

معصومه محمدی دانشجوی دیگریست که از این ناحیه شکایت داشته می‌گوید: «آزار و اذیت‌ها وجود دارد، ما هم نمی‌توانیم این مسئله ره نادیده بگیریم و اگر رسیدگی نشه افزایش پیدا می‌کنه ».

شماری دیگر از دانشجویان خواستار توقف چنین عمل‌کردها اند.

محمد سمیر ولی دانشجو، در این رابطه چنین می‌گوید: «ما به صورت قطعی نمی‌توانیم بگوییم که آزار و اذیت وجود ندارد، با این حال امیدوارم که از چنین اتفاقاتی جلوگیری شود ».

سید شفیع احراری می‌گوید: دانشجویانی که وارد دانشگاه می‌شوند در روز اول یک تعهد امضا می‌کنند که مبنی بر آن باید تمامی قوانین دانشگاه را رعایت و موجب آزار کسی نشوند.

این در حالی است که مسوولان کمیته جندر از وجود کمیته‌های شانزده گانه‌ی جندر در سطح دانشگاه هرات خبر می‌دهند که در صورت بروز مشکل دانشجویان می‌توانند به آنجا مراجعه کنند.

آنجلا سروری مسوول جندر دانشگاه هرات می‌گوید، وزارت تحصیلات عالی پالیسی منع آزار واذیت را ایجاد کرده و در کنار آن برنامه‌های آگاهی‌دهی و ورکشاپ‌هایی را برای دانشجویان پسر و دختر، بخاطر کاهش آزار واذیت‌ها برگزار کرده است.

در همین حال شماری از آگاهان امور اجتماعی؛ اما ادامه‌ی آزار و اذیت‌ها در محیط دانشگاه را نگران کننده می‌دانند.

حامد وحیدی دانش‌آموخته‌ی جامعه شناسی می‌گوید: «بهترین راه حل این است که یک نهاد اختصاصی در دانشگاه برای رسیدگی به قضایای آزار واذیت خانم‌ها ایجاد شود ».

این در حالیست که قانون منع آزار و اذیت زنان توسط پارلمان به تصویب رسیده است که در این قانون انواع مختلف آزار و اذیت زنان که شامل آزار جسمی، کلامی و تحریری می‌شود مشخص و تعریف شده است. هم‌چنان در این قانون کسانی‌که زنان را در محیط اجتماعی اذیت کنند به پرداخت 5000 افغانی جریمه و در جاهای رسمی و محل کار از ده هزار تا بیست هزار افغانی محکوم می‌شوند.

گزارشگر: عارفه مهدوی