رقیه؛ زنی در تلاش ایجاد شغل برای همنوعانش

رقیه حکیمی زنی با 35 سال سن توانسته است با ایجاد کارخانه‌ تولید آش زمینه کار را برای سی تن از  زنان درولسوالی دهدادی قریه شیخ آباد ولایت بلخ ایجاد نماید رقیه به این باور است که هیچ چیز نا ممکن نیست و حتا بی‌سوادی نمی‌تواند مانع پیشرفت  و استقلالیت مالی یک زن شود.

برای معرفی بیشتر رقیه حکیمی گفت‌وگوی را باوی ترتیب داده‌ام که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: چی وقت این کارخانه را ایجاد کردید؟

پاسخ: تقریبا  سه سال پیش با مشوره یک تن از زنان قریه، برای اولین در ابتدا با سرمایه 300صد افغانی همراه با سه تن از زنان به طور امتحانی با 500 گرام آرد آش درست کردیم و آن آش خیلی خوب آماده شد بود امیدواری ما برای ایجاد همچین کارخانه‌ی زیاد شد اما در ابتدا کار ما بازار خوبی نداشتیم و کسی ما را نمی‌شناخت ولی آهسته آهسته مردم قریه ما را شناختن و آمدند از ما آش خریداری کردند بعد از گذشت مدت کوتاهی ما پیشرفت خوبی کردیم و توانستیم سه خانم دیگر را به کار بگیریم و فعلا 30 زن با من همکار هستند.

پرسش: هدف تان از ایجاد این کارخانه چه بوده است؟

پاسخ: قریه شیخ آباد از جمله قشلاق‌های است که در آن زنان به درس و تحصیل کمتر دسترسی دارند و اکثرا با مشکلات فراوان اقتصادی مواجه هستند خواستم یک زمینه فراهم شود تا ما زنانی که سواد کافی نداریم یک کاری از خود داشته باشیم و بتوانیم به خانواده‌های مان کمک کنیم همین دلیل سبب شد که به ایجاد این کارخانه خیلی جدی فکر کنم  و از ابتدا خیلی مشکل بود برایم ولی شکست را قبول نکردم  و یگانه هدفم این بود که من می‌توانم و نباید شکست را بپذیرم .

پرسش: در مورد تولیدات و فروشات بگویید بازار فروشات تان چگونه است؟

پاسخ: ما درتیم کاری خود خانم‌های داریم که بازاریابی می‌کنند و فروشات ما خیلی زیاد است و روزانه در حدود 400 تا 500 بسته را خانم‌ها از ما می‌خرند و در کنار این ما با دوکان‌های سطح شهر هم قرارداد داریم که روزانه مشخص در حدود 500 بسته را به آنها می‌فرستیم  و روز به روز خوشبختانه فروشات ما در حال افزایش است.

پرسش: برنامه‌های آینده تان چیست دوست دارید فقط با تولید آش اکتفا کنید؟

پاسخ: من دوست دارم کارخانه‌مان بیشتر از این پیشرفت کند وما بتوانیم خانم‌های بیشتری به کار مشغول سازیم و ما  در آینده نزدیک برنامه داریم تا اینکه در خانه تولیدات آش دیگر چیز‌ها مثل سیمیان تولید کنیم.

پرسش: از زمان ایجاد این کارخانه تا اکنون چه تغییری در زندگی اقتصادی خودتان و خانم‌های که با شما همکار هستند آمده؟

پاسخ: من خودم شوهرم  به دلیل مشکلات اقتصادی در ایران به کارگری رفته است و من سه طفل دارم  برای اینکه بتوانم برای طفل‌هایم کاری انجام داده باشم در جستجوی یک وظیفه بودم تا اینکه توانستم با کمک تعدادی از زنان قریه شیخ آباد کار خانه تولید آش را ایجاد کنیم و از زمان ایجاد این کارخانه تغیرات خیلی زیادی درزندگی ما به وجود آمده هر کدام از ما خانم‌ها که در این کارخانه کار می‌کنیم در ابتدا مشکلات اقتصادی زیادی داشتیم و اکنون مشکلات اقتصادی ما رفع گردیده است و وضعیت اقتصادی هر یک از ما روز به روز در حال بهبود است.

پرسش: خواست شما از دولت و مردم چیست؟

پاسخ: یگانه خواستم از مردم این است که از تولیدات وطن خود استفاده کنند تا که هم کارخانه‌های تولیدی کشور ما رشد کند و هم  تعداد زیادی از زنان و مردانی که در این کارخانه‌ها مصروف کار اند بیکار نمانند در کنار این از مردم خود می‌خواهم که به توانایی زنان باور داشته باشند و زنان را حمایت کنند و همچنان از دولت می‌خواهم زنان را حمایت کند تا که زنان هم بتوانند پا به پای مردان رشد کنند و از نگاه مالی مستقل شوند و وطن ما پیشرفت کند.

ترتیب: ضیاگل عظیمی