رستورانت‌های زنانه، رونق یا رکود؟

ایجاد رستورانت‌های زنانه با مدیریت زنان، در این اواخر بازار پر رونقی دارد، اما همه این رستورانت‌ها آن‌چنان که باید تداوم ندارند ، از آن جمله گل‌های نارنجی و فیلادلفیا از چندی به این سو از فعالیت بازمانده و برخی دیگر شان نیز در حال ورشکست شدن اند.

فعالان حقوق زن عمده‌ترین دلیل رکود این رستورانت‌ها را پروژه‌یی بودن و محدودیت در قسمت پذیرش مشتری، عنوان می‌کنند.

گلثوم صدیقی فعال حقوق زن به این باور است که عمده‌ترین مشکل این رستورانت‌ها این است که مشتریان شان به زنان محدود شده است در حالی‌که در شهری چون هرات زنان سروکار چندانی با رستورانت‌ها ندارند.

خانم صدیقی به این باور است که هرات یک شهر سنتی است و علاقه‌مندی به رفتن به رستورانت‌ها کمتر است و در موارد اندکی هم که علاقه‌مندی وجود دارد، خانواده‌ها دوست دارند با هم به رستورانت بروند در حالی‌که بسیاری از این رستورانت‌ها مختص زنان است و این برای شان مشکل ساز است.

هر چند خانم صدیقی موقعیت جغرافیایی این رستورانت‌ها را هم بی تقصیر نمی‌داند اما از پروژه‌یی بودن این رستورانت‌ها به عنوان عمده‌ترین عامل، یاد می‌کند.

گلثوم صدیقی می‌گوید: «اگر این رستورانت‌ها پروژه‌یی نباشد و یک خانم خودش سرمایه گذاری کند می‌تواند به صورت بهتری آن را مدیریت کند ».

شماری از زنان تجارت پیشه نیز باور دارند که پروژه‌یی بودن و هم چنان مدیریت ضعیف این رستورانت‌ها عامل رکود آن‌هاست.

مریم جامی‌الاحمدی تجارت پیشه به این باور است که اگر این رستورانت‌ها به همین روال پیش برود عمر طولانی نخواهد داشت.

وی می‌گوید: «اگر این رستورانت‌ها همین روال را طی کند، ورشکست و کارمندان آن بیکار و خانه‌نشین خواهند شد ».

او مدیریت ضعیف و پروژه‌یی بودن این رستورانت‌ها را از عوامل عمده رکود این رستورانت‌ها عنوان می‌کند.

خانم احمدی به این باور است که این رستورانت‌ها باید خود را با معیارهای ملی و بین‌المللی عیار کرده و تقاضای مشتریان را بدانند در حالی‌که بسیاری از این رستورانت‌ها به زمان پروژه اکتفا می‌کنند و به فکر نوآوری نیستند.

خانم احمدی می‌افزاید: مؤسسان این رستورانت‌ها باید ببینند تقاضای بازار چیست و برای آینده شان برنامه داشته باشند تا پایدار بمانند.

آگاهان امور اقتصادی اما به این باور اند که ضعف این رستورانت‌ها بیشتر در قسمت بازاریابی است.

شهیره شهیر استاد دانشکده اقتصاد می‌گوید: «ضعف این رستورانت‌ها در بخش بازاریابی از عمده‌ترین مشکلات این رستورانت‌هاست چون‌ کمتر تبلیغ می‌شود ».

خانم شهیر به این باور است که عدم آگاهی از بازار و نبود تجربه‌ی کافی از دیگر عواملی است که این رستورانت‌ها را با رکود مواجه کرده است.

شهیره شهیر باور دارد که پروژه‌یی بودن این رستورانت‌ها نیز بر مشکلات افزوده و این زنان با در نظرداشت این که از قبل تجربه‌یی نداشته اند، نتوانستند این پروژه‌ها را به پروسه تبدیل کنند.

خانم شهیر استخدام افراد باتجربه و با تحصیلات بالا و هم‌چنان مشوره با اشخاص با تجربه و تمرکز روی بازاریابی را از مواردی عنوان می‌کنند که می‌تواند این رستورانت‌ها را از حالت رکود نجات دهد.

این در حالیست که یکی از شرکای رستورانت گل‌های نارنجی در آستانه‌ی آغاز کار خود از ترس بسته شدن این رستورانت به سبب بی‌مهری نهادهای مربوط و عدم حمایت زنان سخن گفته بود که پس از مدتی چنین شد و این رستورانت پس واگذاری به خانم دیگری از فعالیت باز ماند.

گزارشگر: سیمین صدف

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا