آیا پوشیدن چادر یک جبر اجتماعی است؟

پوشیدن چادر نماز در هرات مروج است و اکثر دختران هنگام خارج  شدن از خانه، به منظور رعایت حجاب از آن استفاده می‌کنند. اما این پوشش طبق میل بیشتر این دختران نبوده و پوشیدن آن را یک جبر اجتماعی می‌دانند.

دخترانی که از مجبوریت برای پوشیدن چادر نماز سخن می‌زنند می‌‌گویند برای حفظ امنیت خود برای اینکه بتوانند در بیرون از خانه راحت گشت و گذار کنند باید چادر نمار بپوشند در غیر آن باید دید منفی مردان وحتا برخی از زنان را نیز  تحمل کنند.

فاطمه در این ار تباط می‌گوید: “به خاطر مردان جامعه هرات چادر نماز می‌پوشم چرا که تحمل حرف‌ها و نگاه‌های غیر عادی شان را ندارم “.

سمیه حسن یکی دیگر از این دختران است. او می‌گوید پیش از اینکه شامل دانشگاه شود چادر نماز نمی‌پوشید و زمانیکه از خانه بیرون می‌شد برایش برخی از مردان مزاحمت می‌کردند.

او می‌گوید: “حالا پوشیدن چادر نماز برایم یک جبر اجتماعی بیش نیست “.

با این  حال برخی از دختران به این باور اند که چادر نماز جز فرهنگ کشور نیست و جز فرهنگ کشور ایران است و این دختران همچنان چادر نماز را پوشش مناسبی برای حجاب نمی‌دانند.

الینا می‌گوید از چادر نماز بدم می‌آید ‌و دوست دارم حجاب خود را با پوشیدن لباس‌های مناسب رعایت کنم.

او می‌گوید: “اصلا برایم منطقی نیست که چهار متر تکه را برای رعایت حجاب به دور خود بپیچم “.

این در حالی است که برخی از آگاهان امور دینی نیز به این باور اند که پوشیدن چادر نماز یک مساله دینی نیست و یک  عرف اجتماعی است.

غلام رسول عبدی دانش‌آموخته علوم دینی می‌گوید: “در دین اسلام مهم این است تا حجاب رعایت شود اما نوع پوشش مهم نیست “.

در همین حال برخی از جامعه شناسان به این باور اند که  استفاده از چادر نماز برای رعایت حجاب به نحوی اجباری است.

حامد وحیدی جامعه شناس در این ارتباط می‌گوید: “در نحوه پوشش زنان فرهنگ‌های بیگانه تاثیرات خود را گذاشته اند که می‌شه گفت پوشیدن چادرنمازهم به نحوی فرهنگ وارداتی است “.

 این در حالی است که به باور برخی از آگاهان پوشش چادر نماز در هرات و گستردگی آن بر می گردد به جریان جنگ و مهاجرت به ایران که اکثر باشنده‌های هرات با این نوع پوشش هم در آن کشور بیشتر آشنا شدند و به مرور زمان این مساله تبدیل به یک عادت شد، عادتی که پس از بازگشت مهاجرین به هرات هم ماندگار و به مرور زمان از نسل به نسل دیگر منتقل شد. اما با درنظر داشت وضعیت زنان در این ولایت بیشتر مورد استفاده قرار گرفت.

گزارشگر: ضیاگل عظیمی

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. سلام
    فرض بر این که چادر فرهنگ بیگانه باشد و از زندگی بانوان افغانستان حذف شود. مشکلات جامعه یا بانوان حل خواهد شد؟
    آیا زندگی کردن یک اجبار نیست؟
    بودن روی یک کره ی خاکی اجبار نیست؟
    صبحانه و نهار و شام خوردن یک اجبار نیست؟
    ازدواج یک اجبار نیست؟
    نفس کشیدن یک اجبار نیست؟
    باور کنید منحیث یک مرد حتی گاهی از خوردن و خوابیدن هم خسته میشوم. اما به دنبال هدف خلقت باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا