شکایت زنان گزارشگر از اجرایی نشدن «قانون حق دسترسی به اطلاعات»
بهانه‌گیری‌های بی مورد، پنهان‌کاری، تبعیض بین رسانه‌ها و نبود اعتماد از جمله مشکلاتی است که اکثر گزارشگران زن در هرات در بدست آوردن اطلاعات از منابع دولتی و خصوصی با آن مواجه هستند.
این گزارشگران زن در هرات از وجود مشکلات زیادی که در هنگام بدست آوردن اطلاعات ازسوی منابع به آن مواجه می‌شوند شاکی هستند.
بنفشه بینش گزارشگر رادیو معراج از پنهان‌کاری‌ها و ضیاع وقتش در هنگام مراجعه به منابع برای کسب اطلاعات توسط برخی از منابع شکایت دارد.
او می‌گوید: “دراکثر اداره‌های دولتی یا غیر دولتی زمانی‌که برای کسب اطلاعات مراجعه می‌‌کنم به بهانه‌های مختلف از دادن اطلاعات خود داری می‌کنند یا اینکه برایم می‌گویند برو دو یا سه روز بعد بیا و به همین طریق هفته‌ها من را سرگردان می‌کنند و در آخر هم آن اطلاعاتی که من نیاز دارم در اختیارم قرار نمی‌دهند “.
خانم بینش از تبعیض که برخی از منابع خبری بین گزارشگران رسانه‌های دیداری، شنیداری، و نوشتاری قایل هستند شکایت دارند.
او می‌گوید: “در بیشتر اداره‌های دولتی برای خبرنگاران تلویزیون ارجعیت می‌دهند و به نحوی ما را دست کم و نادیده می‌گرند “.
در همین حال عارفه صبوری یکتن از خبرنگاران از تجربیات تلخی که در کسب اطلاعات از منابع درمدت دوسال گزارشگری‌اش داشته است سخن می‌زند.
وی می‌گوید: “در مدت دو سال که در یکی از رسانه‌های تصویری گزارشگر بودم مشکلات زیادی را از سوی منابع در کسب اطلاعات متحمل شدم تا جایکه برایم در یکی از اداره‌های دولتی بی احترامی و هتک حرمت صورت گرفت “.
خانم صبوری در ادامه می‌گوید: “در یکی از اداره‌های دولتی برای تهیه گزارش و مصاحبه رفتم یکی از مسوولان آن اداره مستقیم برایم گفت تو شرم نمی‌کنی، خجالت نمی‌کشی که کامره گرفتی و بیرون آمدی این کار را بگذار یک مرد انجام دهد تو را چی به این کار‌ها تو یک زن هستی پس در خانه باش “.
با این حال هدیه شریفی گزازشگر رادیو سحر از بی اعتمادی برخی از منابع به گزارشگران زن شاکی است.
خانم شریفی می‌گوید: “در یکی از اداره‌ها برای مصاحبه رفتم با وجود اینکه چندین بار دیگر هم در آن اداره برای مصاحبه رفته بودم و مسوول آن اداره من را کامل می‌شناخت ولی چون کارت خبرنگاری‌ام را با خودم نداشتم من را از اداره‌اش بیرون کرد و با من خیلی بد برخورد کرد.”
این در حالی است که مسوولان کمیته مصؤنیت خبرنگاران در هرات نیز می‌پذیرند که خبرنگاران زن در هرات در امر کسب اطلاعات از سوی برخی از منابع با مشکلات جدی مواجه هستند.
عاطفه غفوری نماینده کمیته مصؤنیت خبرنگاران در بخش زنان می‌گوید: “درجریان سال روان تعداد زیادی از خبرنگاران زن در هرات به دلیل عدم پاسخگویی منابع و مشکلات دیگر به کمیته مصؤنیت خبرنگاران مراجعه کردند و کمیته مصؤنیت خبرنگاران دادخواهیهای زیادی را در این مورد کرده است “.
او در ادامه افزود: دادخواهیهای کمیته مصؤنیت خبرنگاران در بخش زنان نتیجه داده است و فعالیت زنان خبرنگار در رسانه‌ها افزایش یافته است.
در همین حال برخی از نهاد‌های رسانه‌ای در هرات ادعا می‌کنند که بیشترین فعالیت‌های آنان دادخواهی برای اجرای قانون حق دسترسی به اطلاعات بوده است.
حامد مؤمن مسوول ساحوی دفتر نی (حمایت کننده رسانه‌های افغانستان) در هرات می‌گوید:
“از دو سال به این سو ورکشاپ‌ها، سمینار‌ها و نشست‌های پیرامون قانون حق دسترسی به اطلاعات و همچنان چندین کنفرانس برای دادخواهی قانون حق دسترسی به اطلاعات از سوی نهاد رسانه‌ای نی صورت گرفته است “.
آقای مؤمن در ادامه می‌گوید: به دلیل پیچده‌گی‌های که در سیاست افغانستان و فسادی که در نهاد‌های دولتی قرار دارد نتیجه تلاش‌های نهاد‌های رسانه برای اجرای قانون حق دسترسی به اطلاعات چشم‌گیر نیست.
با این حال مسوولان ریاست اطلاعات فرهنگ هرات نیز مدعی اند که فورم قانون حق دسترسی به اطلاعات از مرکز برای شان نرسیده است تا که بتوانند آن را در اداره‌های دولتی و خصوصی توزیع کنند.
نور احمد کریمی آمر اطلاعات، ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات می‌گوید: “فورمه‌های درخواست اطلاعات، که ما بتوانیم در تمام اداره‌ها آنرا توزیع کنیم تا اکنون برای ما از کابل نرسیده است و ما چندین بار با مرکز هم در تماس شدیم و آنان برایمان می‌گویند بعد از بازنگری قانون حق دسترسی به اطلاعات فورمه‌ها را برایتان می‌فرستیم “.
آقای کریمی افزود: با وجود اینکه فورم‌های قانون حق دسترسی به اطلاعات، از مرکز به ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات نرسیده است با آن‌هم آنان چند نسخه از خود قانون حق دسترسی به اطلاعات را چاپ کرده و در برخی ار اداره‌های دولتی توزیع کرده اند.
گزارشگر: ضایگل عظیمی
