آگاهی‌دهی‌های یک طرفه برای زنان مسبب اکثریت خشونت‌ها
به باور برخی از آگاهان امور زنان، سیمینارهای آگاهی‌دهی مختص زنان، مسبب اصلی تشدید خشونت‌های خانوادگی شمرده می‌شود.
شماری از آگاهان امور زنان، آگاهی یک طرفه‌ی زنان از حقوق‌شان را مشکل‌ساز عنوان می‌کنند.
حسینه نیک‌زاد مسؤل شبکه زنان افغان به این باور است که آگاهی‌های یک طرفه برای زنان، در صورتی که پیش‌زمینه‌ی ذهنی در این مورد نزد مردان وجود نداشته باشد دردی را دوا نمی‌کند و می‌تواند سبب تشدید خشونت‌ها در برابر زنان شود.
او می‌افزاید: «در کنار این مسئله سکوت آگاهان مسائل دینی و حقوقی نیز می‌تواند سبب تشدید خشونت‌ها شود، چون اگر در کنار این سیمینارها مردان هم از حق زنان از طریق سیمینار ها، منابر و یا دیگر برنامه‌ها آگاه شوند این مشکلات برداشته می‌شود ».
شماری دیگر از فعالان حقوق زنان نیز در این مورد می‌گویند که این آگاهی‌های یک طرفه در گذشته، برای زنان مشکلات جدی را به وجود آورده است.
مژگان انتظار فعال حقوق زنان می‌گوید: در گذشته بسیاری از نهادها که برای زنان کار کرده اند شناخت دقیقی از ارزش‌ها و فرهنگ محیط کاری شان نداشته اند و زمانی که زنان در آن شرایط از حقوق خود آگاه شدند خشونت‌ها بیشتر شده و نتیجه‌ی کار برعکس می‌شد.
خانم انتظار به این باور است، زمانی که در یک جامعه زنان از حقوق خود آگاهی داشته باشند و مردان از حقوق زنان بی‌خبر باشند مشکلات بیشتر می‌شود.
او بیان می‌دارد: «دقیقا زمانی که همین موضوع مشخص شد، که آگاهی یک طرفه سبب این مشکلات شده است؛ مسئله‌ی جندر مطرح شد ».
خانم انتظار افزود: حالا اکثریت برنامه‌های آگاهی دهی هم‌زمان برای زنان، مردان و اقشار بانفوذ جامعه چون: ملا امامان مساجد برگزار می‌شود، که این برنامه‌ها با این راه‌کار، نتایج بهتری در پی دارد.
در همین حال مسؤلان در ریاست امور زنان نیز می‌گویند که به دلیل کارساز نبودن این گونه برنامه‌ها، راه‌کارهای وزارت امور زنان نیز تغییر کرده است.
عزیزه کریمی سرپرست ریاست امور زنان بیان می‌دارد که این راه کار در اوایل روی دست گرفته شده بود و تشدید خشونت‌ها را درپی داشت، اما در این اواخر وزارت پالیسی خود را تغییر داده است.
خانم کریمی می افزاید: نهادهای که برای آغاز کار به ریاست امور زنان مراجعه می‌کنند، از سوی این ریاست برای شان تذکر داده می‌شود، تا در برنامه‌های آگاهی‌دهی زنان و مردان را در نظر بگیرند.
اما مهتاب از تجربه‌ی خود در این زمینه چنین می‌گوید:
«من برای این که بتوانم درس بخوانم و به تحصیلاتم ادامه بدهم زیاد پافشاری کردم اما پدرم با من برخورد تندی کرد و گفت که دختری درس بخواند دختر خوبی نیست ».
مهتاب که قبلا درس نمی‌خوانده و خانم خانه بود است می‌افزاید: زمانی که در یک سیمینار حقوقی اشتراک کرده، با دخترانی آشنا شده که هرکدام تحصیلات عالی و نیمه عالی داشته اند و او آگاه شده که حق دارد درس بخواند، اما زمانی که این مسئله را با پدر و برادر خود در میان گذاشت آن‌ها او را منع کردند.
خالده ( نام مستعار) دختر دیگری است که پس از آگاهی از حقوق خود با خانواده دچار اختلاف نظر شده است.
او می‌گوید: در بسیاری از سیمینارها شنیده بود که زنان مطابق قانون حق کارکردن در بیرون را دارا اند و زمانی که این موضوع را با خانواده‌اش در میان گذاشت با برخورد تند آنان مواجه شده و پس از پا فشاری، مورد لت و کوب نیز واقع شده است.
معظل خشونت در برابر زنان از دیر زمان محور توجه نهادهای مدنی و مدافع حقوق زنان قرار گرفته، اما با وجود تلاش‌ها در زمینه‌ی محو خشونت، کاهش چشم‌گیری در آمار مشهود نیست.
گزارشگر: سیمین صدف
