تنها راه تغییر یک جامعه از راه دانش ممکن خواهد بود

مرضیه رها رحمانیار، دانشجوی که  دریک برنامه‌ی رقابتی میان دانشجویان بیشتر از ۱۰۰ کشور دنیا در هند توانسته مقام اول را کسب کند و این افتخار را برای نخستین بار برای کشورهای آسیایی  به ویژه افغانستان رقم زند.

بانو رحمانیار از سال ۲۰۱۶ دانشجوی مقطع ماستری در دانشکده مطالعات زنان دانشگاه پونه در هند است.

او امسال در مسابقه ی بهترین دانشجوی خارجی هند اشتراک کرد و برنده جایزه بهترین دانشجوی خارجی سال ۲۰۱۷ (Most Outstanding Foreign Student Award) که از طرف دانشگاه بین‌المللی سیمبایسس در سراسر هند بین دانشجویان خارجی بیشتر از ۱۰۰ کشور دنیا برگذار شده بود، گردید.

به همین بهانه خبرگزاری بانوان افغانستان با وی گفتگویی را ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.

مرضیه رحمانیار کیست؟

جامعه شناسی رشته‌ایست که با توده‌ها سر و کار دارد و هدفش بررسی دقیق و موشگافانه‌ی مسائل اجتماعی است که موضوع زنان و نابرابری‌های جنسیتی یکی از دغدغه‌های آن است. من بینش جامعه شناسانه‌ای را که امروز نسبت به مسائل اجتماعی و مشکلات زنان دارم، از جامعه شناسی گرفتم ولی از اینکه رشته‌ی تخصصی‌ام مطالعات جنسیت است، کارم در حوزه تامین حقوق زنان است. بنابراین با دیدی جامعه شناختی و لنز جنسیتی خودم را فعال حقوق زن می‌نامم.

تحصیلات

بنده هم اکنون دانشجوی سمستر آخر ماستری در دانشکده مطالعات زنان دانشگاه پونه می‌باشم. دوره لیسه را در مکتب گوهرشاد در سال 1389 به اتمام رساندم. و دوره لیسانس را در دانشگاه هرات و در رشته جامعه شناسی در سال 1393 به پایان رسانیدم. بعد از آن از این که علاقه و تمایل وافری به ادامه‌ی تحصیل داشتم، همراه با همسرم تصمیم گرفتیم تا دوره ماستری مان را در رشته مطالعات زنان درهند ادامه بدهیم و بنابراین هزینه عروسی و همه‌ی مصارفی که باید برای برگزاری جشن عروسی و خریدهای گزاف به مصرف می‌رساندیم، در راه تحصیل مان در هند سرمایه گذاری نمودیم تا از این طریق بتوانیم از فرهنگ مصرف گرایی که یکی از مسائل و مشکلات عمده‌ی جامعه مان است جلوگیری کرده و از این طریق مصدرخدمت به جامعه‌ی درد دیده مان شویم.

فعالیت‌ها

از این که از آوان کودکی تمام دغدغه‌ام درباره مسائل و مشکلات اجتماعی و بالخصوص وضعیت نابرابر زنان در اجتماع بوده است، از دوران مکتب همیشه تلاشم بر این بوده است تا در همه برنامه‌های که می‌تواند دردی را از جامعه درمان کند اشتراک نمودم. ولی فعالیت‌های من به عنوان یک فعال مدنی و فعال حقوق زنان دقیقا از سال 1390 شروع شد. همزمان با درس دانشگاه من فعال رضاکار در بعضی موسسات زنان بودم که با برگزاری جلسات بین دانشجویان تلاش بر این بود تا بتوانیم درک عمیق‌تری برای زنان و مردان از نابرابری‌ها و مشکلات اجتماعی بدهیم. من همچنان به عنوان مشاور اجتماعی برای زنان در نهادهای دولتی و خصوصی در سال‌های 1390-1394 کار نمودم. من دو سال به حیث معلم در مکتب خصوصی رسالت هرات ایفای وظیفه نمودم، پس از آن مدت یکسال به حیث مدیر اداری و مسئول مرکز منابع دفتر شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر در حوزه غرب ( (CSHRNو یکسال به حیث ترینر و محقق اجتماعی در دفتر عدالت برای زنان مصروف کار بودم. من همچنان به حیث رضاکار اجتماعی در ریاست امور زنان، دفتر شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر در حوزه‌های تحقیقات اجتماعی، مشاور و محقق اجتماعی برای حل مسایل و مشکلات زنان کار نمودم. همچنان تحقیقات علمی‌ای را در رابطه به موضوعاتی همچون علل خودسوزی زنان در شهر هرات با همکاری دفتر شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر، عوامل جامعه شناختی آزار و اذیت‌های خیابانی زنان در محیط‌های عمومی، عوامل و منشای اعتیاد کودکان در هرات و مزاحمت‌های تلفنی برای زنان در هرات انجام داده‌ام و همچنان مستند کوتاهی را در رابطه با مزاحمت‌های تلفنی، عوامل و پیامدهای آن برای زنان در سال 1395 با همکاری تعدادی دیگر از دوستان تهیه نمودم. همچنان در بخش تحقیقات اجتماعی با دانشگاه هرات همکاری داشته‌ام.

فعالیت من در راستای خدمت به زنان بیشتر متمرکز بر آگاهی‌دهی برای زنان در مورد وضعیت موجود در جامعه بوده است که از طریق ایجاد گروه‌های هفته وار به بحث در مورد مسائل متعدد زنان می پرداختیم. همچنان برای زنانی که قربانی خشونت‍‌های خانوادگی بوده اند، همکاری نموده تا آنها را به زندگی عادی و نرمال برگردانده و اعتماد از دست رفته‌ی شان را نسبت به خودشان دوباره تحکیم ببخشم.

اشتراک در برنامه‌ی رقابتی دانشجویان نخبه

از اینکه توانستم در این رقابت نام افغانستان را بر سکوی افتخار بلند نمایم و از اینکه از این طریق توانستم لبخند را به لبان هموطنان عزیزم به ارمغان بیاورم بسیار خرسندم. از اول هدفم از اشتراک در این برنامه این بود تا از این طریق به همه ثابت نمایم که زنان افغان دارای استعداد و توانایی فوق‌العاده اند و از هر موقعیت می‌توانند به بهترین نحو استفاده نمایند. این برنامه یک برنامه‌ی رقابتی در بین دانشجویان نخبه می‌باشد که سالانه از طرف موسس و رییس دانشگاه بین المللی سیمبایسس پروفیسور داکتر مجومدار برگزار می‌گردد و دانشجویان خارجی‌ای که دارای نمرات بالا و فعالیت‌های عالی اکادمیک، تجربه کاری، فعالیت‌های مدنی، فنون رهبری و سخنوری و فعالیت‌های رضاکارانه اند، می‌توانند به این برنامه رقابتی اشتراک نمایند. همچنان امسال هم این برنامه بین دانشجویان نخبه خارجی از کشورهای مختلف و از سطوح مختلف تحصیلی لیسانس، ماستری و دکترا برگزار گردید  که پس از چهار مرحله رقابتی این افتخار بنام افغانستان ثبت گردید.

برنامه‌های بعدی

ادامه‌ی تحصیل در مقطع دکترای مطالعات زنان بزرگترین هدف و برنامه آینده‌ام می‌باشد ولی از اینکه دوره ماستری را با هزینه شخصی همراه با همسرم می‌خوانیم، دوره دکترا را نمی‌توانیم از این طریق ادامه بدهیم. برنامه‌ام اینست که به وطن عزیزم افغانستان برگردم و از جان و دل و از دریچه‌ی ممکن به دیارم خدمت نمایم. این بزرگترین آروز، هدف وبرنامه‌ام بوده و می‌باشد.

سخن آخر

من باور دارم که همه‌ی زنان استعداد و توانایی‌های مختلفی دارند که باید آن را شناسایی کرده و شگوفا نمایند. به باور من تنها راه تغییر یک جامعه و یک فرهنگ از طریق دانش خواهد بود، بنابراین بر تحصیل و دانش زنان و مردان جامعه تاکید دارم. به امید روزی که همه‌ی ما در کنار همدیگر و فارغ از تفاوت‌های جنسیتی، قومی و زبانی زندگی نماییم و بتوانیم مسئولیت مان را در راه بهبود وضعیت جامعه و محیط اطراف مان به درستی انجام دهیم.

ترتیب: سودابه احراری