شکایت زنان خامک‌دوز از مزد ناچیز در برابر کار دشوار
زنان هراتی صنعت خامک‌دوزی را به عنوان شغلی برای کسب درآمد دانسته اما به این باور اند که در مقابل کار دشوار خامک، مزد شان ناچیز است.
با این حال زنان این حرفه را در کنار مصروفیت‌های زندگی شان برای استقلالیت مالی و خودکفایی نسبی، با علاقمندی دنبال می‌کنند.
فوزیه نبی‌زاده زنی که این حرفه را از کودکی نزد مادرش فرا گرفته و از این طریق کسب درآمد می‌کند می‌گوید، با یکی از دوکان‌های سطح شهر قرارداد دارد، از آنها پارچه و نخ (سوند) را می‌گیرد و روی پارچه، یخن‌های افغانی با طرح‌های مختلف خامک می‌کند.
فوزیه می‌گوید: “من در سخت‌ترین شرایط به مدت یک ماه روی یک یخن افغانی کار می‌کنم اما پولی که از دکاندار می‌گیرم در مقابل زحماتم بسیار ناچیز است “.
نسرین همچنان یکی دیگر از زنان خامک‌دوز است که از مزد کم دوکانداران درمقابل کارش شکایت می‌کند. او می‌گوید یک یخن را با قیمت 6 تا 7 هزار از ما می‌خرند اما با قیمت خیلی گزافی برای مشتریان شان به فروش می‌رسانند.
دوکانداران اما با رد این ادعا به این باور اند که مفاد چندانی از فروش این خامک‌دوزی‌ها نمی‌برند.
نجیب‌الله احمدی یکی از فروشنده‌گان در بازار هرات با اشاره به اینکه قیمت هر یخن نظر به دوخت متفاوت است، می‌گوید: “از هر یخن خامک‌دوزی یک هزار فایده می‌گیریم”.
در همین حال نفس‌گل جامی وکیل صنف خامک‌دوزان با اشاره به اهمیت این حرفه به عنوان منبع درآمد زنان از دولت می‌خواهد که در بازار، جایی برای خانم‌های فروشنده باز کند تا خود شان دست به فروش این اجناس بزنند.
او می‌گوید: “در بازار مردانه‌ی هرات جایی برای زنان وجود ندارد تا خود دست به فروش صنایع دستی شان بزنند و مفاد حاصله نه به جیب مردان بلکه به جیب خود شان برود “.
خامک‌دوزی یکی از صنایع دیرینه است که زنان از آن راه کسب درآمد می‌کنند.
گزارشگر: فریبا آرام
